Bitanem - 8. Baski

Meer over het boek

Adim Leyla. Bu benim romanim. Istanbullu diplomat bir ciftin, arkadassiz, kurallarla bicimlendirilmis, ayni yerde yasiyor olmasina ragmen annesinin yuzune hasret, babasini sadece resmi bayramlarda gorebilen, babaannesiyle Ankara'da buyumus bir kiziyim. Amacim; kendimi, eksikliklerim ve yanlisliklarimla cirilciplak soymakti. Bu bir anlamda cirkinliklerimin, acilarimin, ozlemlerimin, pismanlik duyup utandigim, hatta neden yaptigimi bile anlayamadigim davranislarimin bir disa tasmasi, itirafi. Belki de olmeden once sirtimdaki yukleri atmanin bir yolu...Adim Yucel. Bu romani Bitanem yazmis. Gercekten de o benim bitanemdi; onu ilk kez gordugum gunden, gozlerimi bu dunyaya yumuncaya kadar. Ben yasamaya onun gozlerinde basladim ve hayata veda etmeden gordugum son sey, yine onun gozleriydi.Okulun ilk haftasinda tanidim onu; o da benim gibi celimsiz bir kizdi. Konusmaya baslayinca onun da Turkcesinin benden daha iyi olmadigini anladim. Aylul, Mardinli bir Suryani kiziydi. Elimi ilk tutan kisiyd