Urszula Czartoryska Boeken
Urszula Czartoryska was een Poolse kunsthistorica wier werk zich voornamelijk richtte op fotografie en hedendaagse kunst. Na haar studie kunstgeschiedenis stortte ze zich op journalistiek en kritiek. Later gaf ze lezingen over de geschiedenis van de fotografie en organiseerde ze internationale tentoonstellingen, waarmee ze een belangrijke bijdrage leverde aan het vakgebied. Czartoryska leidde ook de afdeling Fotografie en Visuele Technieken in het Museum voor Kunst in Łódź, waar ze een sleutelrol speelde in de ontwikkeling en presentatie van dit medium.
Kazimierz Mikulski był artystą wszechstronnym. Uprawiał malarstwo i rysunek (również collage i ilustrację książkową), ale był też związany z teatrem jako aktor, autor utworów scenicznych, reżyser i scenograf. Debiutował w 1945 r. na I wystawie Grupy Młodych Plastyków w Zakopanem, a następnie wziął udział w kolejnej jej prezentacji – w październiku 1946 r. w krakowskim Pałacu Sztuki. Z tym środowiskiem, czołówką krakowskich artystów – Tadeuszem Brzozowskim, Marią Jaremą, Tadeuszem Kantorem, Jadwigą Maziarską, Jerzym Nowosielskim, Jerzym Skarżyńskim, Bogusławem Szwaczem i Erną Rosenstein był związany później przez całe swoje życie. W 1957 r. utworzyli oni wspomnianą Grupę Krakowską, dominującą przez długie lata w polskim życiu artystycznym. Było to jedno z najważniejszych zjawisk w sztuce polskiej drugiej połowy XX w.
Wznowione po niemal czterdziestu latach Przygody plastyczne fotografii były w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych książką kultową. Opowiadają i analizują dzieje przemian w sztuce pod naporem fotografii, którą zafascynowana była sztuka awangardowa.Wtargnięcie w krąg twórczości artystycznej zarówno fotografii dokumentalnej, jak i praktyki amatorskiej, ale także otwarcie nowych perspektyw dla wyobraźni i marzeń, rozciągających się między fotomontażem a fotografią naukową, nie mówiąc już o wszechobecności zdjęć w życiu codziennym, zmusiły sztukę do nowego zdefiniowania swoich społecznych ról. Czartoryska kreśli w swej książce kartografię terytoriów fotograficznych, które najsilniej inspirowały sztukę i najintensywniej oddziaływały na wyobraźnię artystów, skupia się na najcelniejszych zdjęciach i najwybitniejszych fotografach, pisze o fotografii jako o "mowie ludzkiej".