Lieneke Dijkzeul Boeken

Aan het einde van een zinderend hete zomerdag wordt een aanslag gepleegd op het leven van een jonge vrouw die zij ternauwernood overleeft. Een paar dagen later wordt in een kelderbox het verminkte lichaam van een tweede vrouw gevonden. De slachtoffers lijken willekeurig gekozen, maar ze hebben één ding gemeen: hun rode haar. Is dit het begin van een reeks moorden?Zo zet Lieneke Dijkzeul de toon in De geur van regen – met de aloude bekende inspecteur Paul Vegter in de hoofdrol. Voor hem is deze zaak gecompliceerder dan anders, omdat hij er persoonlijker bij betrokken is dan hem lief is. Het eerste slachtoffer betreft namelijk zijn eigen medewerkster Renée. Als ze ontslagen wordt uit het ziekenhuis en niet naar haar eigen huis wil terugkeren, biedt hij haar onderdak.

Tijdens een schoolreünie wordt Eric Janson, docent Engels, vermoord. Er zijn geen getuigen en er schijnt geen motief te zijn. Inspecteur Paul Vegter, die een eenzaam bestaan leidt sinds het overlijden van zijn vrouw, staat voor een onoplosbare zaak. Oud-leerling David Bomer lijkt meer van de toedracht te weten dan hij wil vertellen. En waarom begint hij zo overhaast een relatie met Eva Stotijn, ook een oud-leerling en alleenstaande moeder met een dochtertje van vier?

Tijdens hun vakantie op Bonaire beleven Emma en haar broertje Andreas een spannend avontuur, warin een roze teddybeer een belangrijke rol speelt. Vanaf ca. 11 jaar.

Inspecteur Vegter doet onderzoek naar de moord op een zakenman wiens lijk vlak voor Kerstmis in de sneeuw is gevonden.

Inspecteur Paul Vegter wordt geconfronteerd met twee raadselachtige, gewelddadige moorden. De wreedheid ervan schokt hem en vooral zijn jonge rechercheur Renée, die eerder slachtoffer was van een aanslag en sindsdien worstelt met haar angst voor geweld.Is er een verband tussen de slachtoffers, of een verklaring voor de bizarre manier waarop zij zijn gedood? Vegters theorie dat dikwijls op de verkeerde personen wraak wordt genomen, wordt aan het wankelen gebracht.Intussen tracht een jonge man na een afschuwelijke verkrachting het criminele circuit waarin hij is beland, te ontvluchten. Maar niet voordat hij heeft rechtgezet wat hem is aangedaan.

Een niet bij name genoemde dochter bezoekt voor de laatste maal het huis van haar moeder. Om afscheid te nemen, maar ook in de hoop in het reine te komen met het verleden en met zichzelf. Het lijkt een hopeloze missie; bitterheid en verdriet overheersen. Het beeld kantelt wanneer ze haar moeders schoenen vindt, vele jaren zorgvuldig bewaard. Zwartfluwelen, hooggehakte avondschoenen, symbool van een gedroomd leven. Belangrijker nog is de vondst van het verloren gewaande `jaarboek dat zijzelf als heel jong meisje bijhield. Waar de volwassen dochter alleen kan omzien in wrok, blijkt het kind mild en zonder oordeel te zijn geweest. Dat geeft haar niet alleen een zuiverder blik op haar jeugd, maar ook op het verstoorde leven van haar moeder. In glashelder en messcherp proza beschrijft Lieneke Dijkzeul in deze, deels autobiografische, roman het leven van een kind in de jaren vijftig. Een kind dat er niet had mogen zijn, maar desondanks vastberaden is te bewijzen dat het bestaansrecht heeft.

Der 12-jährige Raaf wird langsam erblinden und kämpft mit seinem Schicksal. Trotz der Herausforderungen lernt er, seine eigene Sicht auf die Welt zu entwickeln.