Grzegorz Kwiatkowski Boeken

To drugi tomik poetycki Jolanty Wandy Mórawskiej, w którym odkrywa piękno prostoty, codzienności, zwykłych słów. Powtarzające się opinie o tomiku to 'wiersze piękne i przyjazne ludziom'. Autorka jest kompozytorem, pianistką i wiolonczelistką. Na YouTube znajdujemy wiele jej utworów muzycznych poświęconych twórczości malarzy, fotografików, rzeźbiarzy, aktorów. Przy tworzeniu tego tomiku do współpracy zostali zaproszeni wybitni aktorzy Barbara Majewska oraz Krzysztof Gosztyła, wspaniały fotografik Andrzej Andrychowski – autor tła okładki, Piotr Michnikowski ??– autor grafik. Jest też kilka wierszy Grzegorza Kwiatkowskiego. Na dołączonym CD: recytacje pary aktorskiej i muzyka autorki w jej wykonaniu z Grzegorzem Kwiatkowskim i Filipem Kuncewiczem.

\Spalanie\ to druga część tryptyku, zapoczątkowanego w 2013 roku tomem \Radości. Grzegorz Kwiatkowski niezwykle sugestywnie, a zarazem oszczędnie, snuje 22 opowieści, których bohaterami są zazwyczaj myśliwi albo ich ofiary. Pod sielską powierzchnią świata znajdują się nieodłączne zło i śmierć. Autora interesuje mariaż etyki, estetyki i pamięci oraz polifonia muzyki towarzyszącej polowaniom. Tryptyk utrzymany jest w duchu \Umarłych ze Spoon River\ Edgara Lee Mastersa.

Domknięcie trylogii Grzegorza Kwiatkowskiego, zapoczątkowanej zbiorem Radości (2013), a kontynuowanej Spalaniem (2015), która, gdy czytana chronologicznie, składa się na rodzaj poetyckiego notatnika o sytuacjach granicznych i skrajnych. Ascetyzm migawek spod znaku książki Didi-Hubermana Obrazy mimo wszystko sprawia, że czytelnik jest konfrontowany z własnym oporem wobec wstrząsających, choć ukazanych z chłodnym dystansem, przedstawień.

Książka zawiera 339 ćwiczeń do przedmiotu podstawy przedsiębiorczości, różnorodnych pod względem treści, formy i stopnia trudności. Układ zbioru ćwiczeń jest dokładnie dostosowany do treści i układu podręcznika Podstawy przedsiębiorczości 2.0,

Minimalistyczne tomy Grzegorza Kwiatkowskiego przypominają cienkie teczki podsłuchanych zeznań czy wyznań. Wiersze-skrawki, pozbawione odautorskiego głosu, pozornie proste, wręcz formalnie nagie, okazują się niekiedy trudnymi do rozwikłania zagadkami. Tym razem tytułową zagadką interpretacyjną okazuje się temat relacji rodzinnych wypaczonych, skażonych przemocą i nieludzką (lub właśnie niestety ludzką) bezwzględnością. Wychowanie w książce Kwiatkowskiego zamienia się w tresurę w masce troski, więź przypomina myśliwską nagonkę, a jedyne dziedzictwo to sztafeta traumy.

Im Sommer 2015 machten Grzegorz Kwiatkowski und sein Freund Rafał Wojczal eine grauenvolle Entdeckung. Die beiden jungen Männer gingen durch den Wald vor dem Konzentrationslager Stutthof, wo Kwiatkowskis Großvater während des Zweiten Weltkriegs interniert gewesen war, und stießen auf mehrere tausend Schuhe. Schmutzige, verblichene Schuhe: einzelne Schuhe, Schuhe in Paaren, Herren-, Damen-, Kinderschuhe, alle zerfetzt, verwittert, mehrere Jahrzehnte alt. Als Kwiatkowski und sein Freund tiefer in den Wald drangen, fanden sie viele Tausende mehr. Für Kwiatkowski sind diese und ähnliche Aktionen ein Symbol für die gesellschaftliche Vorliebe fürs Schweigen angesichts der Schrecken der Geschichte. In diesem Gedichtband sammelt er die unerbittlichen Stimmen der Opfer, Täter, Kollaborateure und Verfechter, die alle auf sehr unterschiedliche Weise Zeugen von Pogromen, Brutalität und Mord in dem von den Nazis besetzten Polen waren.