Deze auteur staat bekend om een lyrische stijl die vaak thema's als liefde, scheiding en verlangen onderzoekt met een gevoeligheid die doet denken aan de klassieke traditie. Na een diep persoonlijk verlies verschoof hun werk naar de contemplatie van de leegte van het leven, de dood en het verdriet, wat leidde tot intensere verkenningen van zowel vorm als inhoud. Hun poëtische meesterschap blijkt met name uit de rubaiyat die zij in het traditionele aruz-metrum componeerden. Deze werken tonen een diepe betrokkenheid bij klassieke poëtische structuren en de bekwame hantering van emotioneel resonerende thema's.
"Ozan, şiirini yazarken, belleğindeki tüm sözcüklerden anlatmak istediğine en uygun olanları bulmak, sonra da sezgisiyle, özeniyle ve ustalığıyla bu sözcükleri yan yana, alt alta getirerek şiirini kurmak zorundadır. Bu konuda bilinmesi gereken tek kural, her söz dizisinin şiir olmadığı ama her şiirin bir söz dizisi olduğudur." Ümit Yaşar Oğuzcan
Gelme diyecektim, geldin. İyi ettin geldiğine. Nerdeyiz? Bir şehir yanıyor, dikkat et. Tutuşabiliriz, işte ilk ateş gözlerine düştü, sonra dudaklarına, saçlarının arasına kıvılcımlar doldu ışıl ışıl. Yanıyorsun, yanıyorum, yanıyoruz.Aramakla yetinsek bunlar gelmeyecekti başımıza. Yine de memnunum. İyi ettin geldiğine. Taş olup kalmaktansa, ağaç olup yanmak iyi. Ellerini ver, ellerini. Öpüşmeye susadım. Tırnak uçlarından öpmeye başlayacağım seni. Titreme, yanıyorsun.