Een jeugdliefde en een jeugdvriend van A. F. Th. van der Heijden stierven relatief kort na elkaar, de eerste door eigen hand, de laatste als gevolg van een bizar ongeluk. Ofschoon de twee ook elkaar goed gekend moesten hebben, zag de schrijver ze in zijn herinnering nergens samen. Het meisje en de jongen in een of ander vergeten voorval 'bij elkaar te brengen' beschouwde hij aanvankelijk als een uitdaging aan het geheugen, maar gaandeweg veranderde dat spel van oprakelen in een persoonlijke rouwdienst. Door wat leek op een tijdelijk falen van de eigen levenswil stuitte Van der Heijden in zijn herinnering uiteindelijk op het gezochte voorval, beeld eerder, dat zich nu, achteraf, vol voorspellende betekenis zoog en voor de schrijver tot een symbool van de dood werd.
Adrianus Franciscus Theodorus van der Heijden Boeken



Het is 9 juli 1672. Op de dag dat de troepen van Zonnekoning Lodewijk xiv Nijmegen innemen, blijkt de jonge bruid van Kasper Sonmans opeens spoorloos verdwenen, net als wel meer Nijmegenaren. De Franse bezetter dwingt hem ‘vluchtgeld’ voor zijn vrouw te betalen, maar is zij, die ochtend na haar eerste huwelijksnacht,wel gevlucht? Kasper, verteerd door het gemis, begint aan een clandestiene zoektocht in oorlogsgebied.Pas in de nacht nadat, op 10 augustus 1678, de vrede getekend is tussen Frankrijk en de Republiek der VerenigdeNederlanden, zal Sonmans aan de weet komen wat er met zijn geliefde gebeurd is.
Schets van het leven van de vader van de schrijver, naar aanleiding van diens dood.