Lipski Jan Józef Boeken

Jan Józef Lipski ostrzegał przed pokusą rozwiązań totalnych, zwracał uwagę na podobieństwo rozmaitych totalitaryzmów. Na przykładzie pieczołowicie zebranej publicystyki sympatyków przedwojennej 'Falangi' pokazał w swojej książce katolicyzm w służbie ideologii narodowej. Lipski nie uważał katolicyzmu za predestynowany do tendencji totalitarnych. Katolickie Państwo Narodu Polskiego' miało bowiem tyle wspólnego z katolicyzmem, co 'demokracja ludowa' z demokracją. Terror rodzi się z nienawiści i nienawiść rodzi. Ideologia zaś temu towarzysząca zbudowana na nienawiści samookreślała się, moim zdaniem bezprawnie, jako katolicka przy słabym i rzadkim sprzeciwie Kościoła […]. J. J. Lipski O AUTORZE Jan Józef Lipski (1926-1991) - krytyk i historyk literatury, publicysta, działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL, współzałożyciel Komitetu Obrony Robotników i Komitetu Samoobrony Społecznej 'KOR', przewodniczący Polskiej Partii Socjalistycznej, pośmiertnie odznaczony Orderem Orła Białego. Autor licznych książek, m.in. Dwie ojczyzny, dwa patriotyzmu (1981), KOR (1983), Powiedzieć sobie wszystko... Eseje o sąsiedztwie polsko-niemieckim (1996), Słowa i myśli (2009). W 2011 roku nakładem Wydawnictwa Krytyki Politycznej ukazał się wybór jego tekstów pt. Pisma polityczne.

Listy Jerzego Giedroycia i Jana Józefa Lipskiego z lat 1957-1991 stanowią nieocenione źródło nie tylko dla badaczy życia i twórczości obu autorów, ale też dla zainteresowanych najnowszą historią polityczną, dziejami opozycji demokratycznej w Polsce po II wojnie światowej (Klub Krzywego Koła, Komitet Obrony Robotników). Jednocześnie są kopalnią wiadomości do przyszłego monograficznego opracowania historii Instytutu Literackiego w Maisons- Laffitte. Na ich podstawie można zrekonstruować strategię, jaką Giedroyc stosował wobec ośrodków opiniotwórczych i opozycji w kraju, jak i wobec władz komunistycznych w Polsce.

Krytyk - jeśli chce poetę rozumieć - musi posiąść sztukę tworzenia pastiszów, musi umieć mówić dwudziestoma językami, z których żaden nie jest jego językiem. Jan Józef Lipski

Opowieść o życiu i poglądach jednego z liderów opozycji demokratycznej w czasach Peerelu złożona z fragmentów jego dziennika, wspomnień, listów, wystąpień, wywiadów i artykułów, również tekstów wcześniej niepublikowanych. Jan Józef Lipski trzeźwo obserwował polityczne, społeczne i kulturowe zjawiska, niezależnie od czasów potrafił je bezbłędnie nazywać. Konsekwentnie przeciwstawiał się kłamstwom komunizmu i diagnozował polskie słabości. Autobiografia odczytana z tysięcy zapisanych stron pokazuje nieugiętą postawę błyskotliwego człowieka, który wyprzedził swój czas. Książka odsłania epokowy wymiar Jana Józefa Lipskiego, jedyny zresztą, w jakim się mieści. To jeden z tych najważniejszych, którzy dopominali się, by odrodzona w 1989 roku Rzeczpospolita była ufundowana na takich wartościach jak tolerancja, pluralizm w życiu politycznym, współczucie dla najsłabszych, nieporadnych, zagubionych w transformacji ustrojowej. I na prawdzie historycznej o nas samych, o narodzie polskim i jego relacjach z sąsiadami, narodzie tak łatwo wpadającym w pułapkę zgubnej megalomanii. Z wprowadzenia Bartosza Kaliskiego