Grzeloński Bogdan Boeken

Książka ta jest wyborem zapisków autora powstałych z wyjazdów do Instytutu Gospodarki Narodowej im. G. Plechanowa w Moskwie w latach 1973-1985 oraz z parokrotnych i dłuższych pobytów w Nowym Jorku na Uniwersytecie Columbia i w Waszyngtonie, gdzie autor przebywał na stypendiach Fundacji Kościuszkowskiej i Fundacji Sorosa. W Moskwie autor starał się dociekliwie poznać codzienną rzeczywistość tego imperium i szukać wyjaśnienia, jak długo zachowa ono swój ustrój „dyktatury proletariatu”, kiedy dojdzie do jego końca. W Stanach Zjednoczonych autor skupiał się na badaniach polityki zagranicznej w okresie prezydentury Franklina D. Roosevelta w latach 1933-1945. Interesował się także polityką zagraniczną Białego Domu w okresie prezydentury J. Cartera i R. Regana wobec Kremla. Zapiski dokumentują życie codzienne Amerykanów oraz spotkania, rozmowy, korespondencję autora m.in. z dyplomatami, amerykańskimi profesorami oraz z polskimi emigrantami, jak Wacław Jędrzejewicz, Jan Karski, Zdzisław Bau, Halina Rodzińska, Felicja Krance, Bolesław Wierzbiański. Różnorodność zainteresowań, i kontaktów autora sprawia, że zapiski nie ograniczają się do opisu formalnej strony wyjazdów, ale również dokumentują osobiste wrażenia, przemyślenia autora. Niewątpliwie lektura książki wciąga czytelnika.

Studia te, ujęte historycznie, przedstawiają dyplomatów amerykańskich pracujących głównie na placówkach w Europie Środkowo-Wschodniej. Celem ich jest próba powiedzenia, z jaką wnikliwością dyplomaci ci obserwowali i analizowali wydarzenia polityczne, które rozgrywały się między Berlinem, Moskwą, Warszawą i Kownem oraz w jakim stopniu odciskały się one na położeniu Polski. Tym samym pracy te wyjaśniają to, jak głęboko prezydent Stanów Zjednoczonych Franklin D.Roosevelt i sekretarz stanu Cordell Hull mogli być zorientowani w sytuacji i polityce Europy Środkowo-Wschodniej i jak oceniali nadciągającą katastrofę wojenną.