Teodorovici Lucian Dan Boeken

The year is 1959, one of the darkest periods of Romania's communist regime. Political prisoner Bruno Matei, a puppeteer of Italian ancestry, has been released from jail a broken man, suffering from amnesia. An uneasy relationship forms between 'Matei Brunul' and Bojin, the secret policeman who keeps him under constant surveillance. Gradually, the secret police will try to remould Matei's mind by rewriting his past, turning the puppeteer into a puppet of the new totalitarian order. In parallel, a harrowing second narrative reveals Matei's prison experiences: the story of an innocent man physically and mentally crushed by the totalitarian system, which explodes the manipulative fictions of the secret police one by one. Matei Brunul was the first Romanian novel to explore the carceral world of the former regime, but it is also a subtle meditation on Heinrich von Kleist's On the Marionette Theatre and the ways in which a totalitarian state and ultimately fiction itself create and manipulate puppets.

Atmospheric storytelling shines through in this collection of extraordinary childhood tales. The author captures the complexities of childhood, blending curiosity, candor, and fear in a way that resonates deeply. With a unique insight into the experiences of youth, the narratives offer a rich exploration of the emotions and adventures that define this formative stage of life, showcasing the author's exceptional talent in evoking vivid memories and sensations.

Lucian Dan Teodorovici doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że o miłości napisano już wszystko. Postanowił zatem przyjrzeć się temu, w jaki sposób jej poszukujemy, a także przeanalizować, co dzieje się z miłością okrzepłą, taką uznaną za oczywistą i niezmuszającą już do tego, by walczyć lub odkrywać. Portretuje ludzi gotowych poświęcić dla miłości wszystko, a także nieświadomych tego, że właśnie jej doświadczają. Oblicza zakochania także są bardzo różnorodne, łączy się z nimi sporo nieprzewidywalnych wydarzeń. Jedenaście opowiadań z męskimi narratorami co absolutnie nie zawęża perspektywy opisu odkrywa przed nami wspomnienia, niepokojący czas teraźniejszy, ale także skryte fantazje o tym, co nas może czekać. Nas, którzy wciąż tak rozpaczliwie szukamy miłości. Nawet wówczas, gdy jesteśmy pewni, że ją znaleźliśmy i oswoiliśmy, bo przecież chodzi o te motylki w brzuchu, a może o to, że miłość zmusza, by wciąż zadawać o nią pytania i nigdy nie być pewnym odpowiedzi.