Salvatore Di Giacomo

Salvatore Di Giacomo is een sleutelfiguur in de vernieuwing van de Napolitaanse poëzie aan het begin van de 20e eeuw. Hij infuseerde zijn verzen meesterlijk met een 18e-eeuwse smaak, waarbij hij archaïsmen gebruikte die de gouden eeuw van de Napolitaanse cultuur oproepen. Deze periode, waarin Napolitaans de levendige taal was van de komische opera en het hof van de Bourbons, bood Di Giacomo een rijk linguïstisch palet. Zijn kenmerkende stijl roept dit tijdperk op en biedt lezers een unieke literaire ervaring, geworteld in een gevierd verleden.