Władysław Andrzej Serczyk Boeken

Ukraina i Kozaczyzna kojarzą się dziś z wydarzeniami zaprezentowanymi w Trylogii Sienkiewicza. Barwność i plastyczność opisywanych przez niego obrazów miała niespotykaną do tej pory siłę. Tymczasem rzeczywistość była zgoła inna - nie brakowało w niej humoru, radości i wesela. Ale nie brakowało też żalu, smutku, a nawet rozpaczy. Swobodne bytowanie wielokrotnie okupione było łzami i krwią. Za demokratycznymi instytucjami kryła się głęboka nierówność społeczna. Wspaniała, bujna przyroda - jakże pięknie opisywana - dotkliwie dawała się ludziom we znaki. Bohaterskie czyny często przypłacano życiem. Książka nie jest ani systematycznym wykładem, ani chronologicznym opisem wydarzeń. Zamiarem Autora było przedstawienie kozackiej codzienności, a także wprowadzenie czytelnika w świat tamtejszych zwyczajów, wierzeń, funkcjonowania instytucji, niezrealizowanych ideałów oraz stosunków panujących wewnątrz ukraińsko-kozackiej społeczności.

Hodnocení správních reforem a krutovlády ruského cara Ivana Hrozného (1530-1584) prováděných k nastolení absolutistické vlády nad Ruskem v 16. stol. Publikace polského historika z roku 1986 aktualizovaná jejím překladatelem, českým historikem Pavlem Bočkem. Po vylíčení dějin Ruska od vítězství Rusů nad Tatary (r. 1480) následuje vlastní Ivanův životopis. Začíná správními reformami včetně ustanovení stálé státem placené armády (r. 1550) a končí jeho neúspěchy v zahraniční politice, na poli válečném i diplomatickém. Vlastní krutovláda je líčena ve 4. kapitole nazvané Opričnina. Jednalo o soustavu vládních opatření, jimiž chtěl car posílit centralismus a zlikvidovat opozici. Významnou roli v tomto směru sehrála nová vrstva vojenské šlechty - opričniků. Tito se stali vykonavateli perzekučních zásahů. Roku 1569 byl tak vyvražděn celý Tver, r. 1570 všech 45 tisíc obyvatel Novgorodu. Do obou měst bylo přesídleno na 11 tisíc lidí z dalekého okolí. Fotografie a mapky v textu, Ivanův rodokmen, přehled literatury, jmenný a místní rejstřík.

Kim była....urodzona w Szczecinie Zofia Anhalt-Zerbst, z woli losu Katarzyna II Aleksiejewna, imperatorowa Wszechrosji? Demonem zła, natchnieniem filozofów czy też władczynią, na którą czekała Rosja przez lat kilkadziesiąt?Prace poświęcone carowej z trudem zmieściłyby się dzisiaj w jednej szafie bibliotecznej. O Katarzynie wspominają pamiętniki współczesnych i rozprawy historyków. Traktują o niej powieści i dramaty. Nakręcono filmy. Każdy z twórców prezentował odmienny sposób widzenia świata, miał własną wizję prawdy. Niechże więc i autor tej książki ma do tego prawo....(fragment Przedmowy)

Na płonącej Ukrainie to opowieść o losach ukraińskiej Kozaczyzny w czasach Bohdana Chmielnickiego w czasach wielkiej pożogi, która zapoczątkowała wielkie zmiany w tym regionie i zaciążyła na losach dwóch sąsiadujących narodów. Autor na podstawie bogatej bazy źródłowej snuje bezstronną i szczegółową opowieść o wydarzeniach z lat 1648-1651. Przeczytamy w książce o wielkich bitwach i małych potyczkach, strategicznych planach politycznych i przypadkowych sojuszach, o bohaterach i zwykłych ludziach uwikłanych w wielką zawieruchę wojenną.

Zamiarem autora było przedstawienie kozackiej codzienności, a także wprowadzenie czytelnika w świat tamtejszych zwyczajów, wierzeń, funkcjonowania instytucji, niezrealizowanych ideałów oraz stosunków panujących wewnątrz ukraińsko-kozackiej społeczności.

Powstanie Bohdana Chmielnickiego budziło zawsze żywe zainteresowanie Polaków i Ukraińców. Zaczęło się wprawdzie od osobistego zatargu o majątek i kobietę, rychło jednak rozrosło się do potężnych rozmiarów i zaciążyło na przyszłych losach dwóch bliskich sobie, a jakże dalekich narodów. Na podstawie licznych źródeł oraz bogatej literatury przedmiotu, autor bezstronnie i szczegółowo przedstawia wydarzenia, które rozgrywały się w latach 1648-1651 na Ukrainie. Opisuje potyczki i wielkie bitwy, rozmowy, plany i kombinacje polityków, a także losy zarówno aktorów odgrywających główne role, jak i tłumów zwykłych statystów, bez których nie działaby się historia.