Deze Perzische dichter, soefietheoreticus en hagiograaf, bekend onder zijn pseudoniem Farīd ud-Dīn 'Attār, heeft een immense en blijvende invloed uitgeoefend op de Perzische poëzie en het soefisme. Zijn geschriften duiken vaak diep in diepgaande spirituele thema's, waarbij de wegen naar verlichting via mystiek inzicht worden verkend.
Mantiq al-tayr (the conference of the birds) is an elaborate allegory with many digressions. It describes how all the birds (human souls) set out in search of the Simurgh (the godhead). All but 30 die and the survivors realize that they themselves are the Simurgh.