Aḥmad ibn Ḥanbal geldt als een sleutelfiguur binnen de soennitische islam, gevierd om zijn strenge naleving van de traditie en zijn diepgaande invloed op de islamitische jurisprudentie. Hij bepleitte het gebruik van hadith-literatuur als primaire bron voor de leiding van de islamitische wet en het leven, en stelde een van de belangrijkste verzamelingen van deze profetische tradities samen. Als grondlegger van de Hanbali-rechtsschool hebben zijn academische strengheid en standvastigheid, vooral in tijden van vervolging, zijn vereerde status gevestigd. Hoewel zijn nalatenschap een discussiepunt is geworden in relatie tot moderne bewegingen, blijft zijn impact op het orthodoxe soennitische denken onmiskenbaar.
Das Buch "ar-Radd 'ala-l-Jahmiyyah wa-z-Zanadiqah" ist die erste deutsche Übersetzung von Imam Ahmads Widerlegung der Jahmiyyah und Zanadiqah, einer ungläubigen Sekte im Islam. Es behandelt deren Grundüberzeugungen und bietet eine Basis zur Abwehr ihrer Lehren, wichtig für Muslime im deutschsprachigen Raum.