Stanisław Figiel Boeken

W 1937 roku operetkowy król Albanii zamówił u Fiata 3 limuzyny... Jesienią 1937 roku Franciszek Wierzbicki, polski inżynier zatrudniony w przedstawicielstwie koncernu FIAT-a w Bari, zostaje wysłany przez pracodawcę do Albanii. Władca tego kraju, król Zog I, zwany w Europie operetkowym królem, zamówił u Fiata trzy nowe limuzyny. Wierzbicki ma je dostarczyć na dwór królewski, przeszkolić kierowców, zapewnić serwis i prawidłową eksploatację w trudnych warunkach komunikacyjnych tego zapóźnionego cywilizacyjnie państwa. Na sprawnej i pomyślnej realizacji kontraktu zależy włoskiemu rządowi, który realizując strategię Duce, stopniowo uzależnia od siebie gospodarczo i polityczne małego sąsiada zza Adriatyku. Tymczasem widmo II wojny światowej staje się coraz bardziej realne...

Mołdawia to kraina historyczno-geograficzna w środkowo-wschodniej Europie położona między Karpatami Wschodnimi a środkowym i dolnym Dniestrem. Na południu sięga wybrzeża Morza Czarnego, na północy zaś doliny Czeremoszu i granic Pokucia. Mołdawia to kraina nie do końca jeszcze poznana, owiana przeto lekką mgiełką tajemniczości, niedomówień i sprzecznych informacji. Potrafi zaskoczyć, zachwycić i zafascynować bogatą i nadspodziewanie dobrze zachowaną spuścizną przeszłości; przenikającymi się wzajemnie krajobrazami kulturowymi. Dominuje oczywiście kultura Rumunów, ale także inne grupy etniczne, w większych bądź mniejszych skupiskach, zamieszkują od wieków te ziemie. To wszystko wkomponowane jest w krajobraz przyrodniczy nie do końca skażony cywilizacją. Zachwycą tu gościa wspaniałe pejzaże karpackich szczytów i zboczy, połogie wyżyny i żyzne równiny z malowniczo wijącymi się dolinami dużych rzek. Zawartość przewodnika: Co to jest Mołdawia? Jak korzystać z przewodnika MOŁDAWIA Z LOTU PTAKA Przegląd atrakcji krajoznawczych. Nieco geografii (położenie i podstawowe informacje, topografia i geomorfologia, hydrografia, klimat, środowisko przyrodnicze, szata roślinna, świat zwierzęcy, ochrona przyrody, zagadnienia gospodarcze) Ludność, kultura, tradycja, (zaludnienie i struktura etniczna, stosunki wyznaniowe, kultura ludowa) W kręgu historii (Krótkie kalendarium historii ziem mołdawskich, zestawienie władców Mołdawii, od pradziejów do podbojów rzymskich, czas wędrówki ludów, Bogdan Voda i jego czasy, Mołdawia za Stefana Wielkiego, między Polską a Turcją, Bukowina pod panowaniem austriackim, Polacy na Bukowinie, Besarabia pod panowaniem carskiej Rosji, Polacy w Besarabii, Książę Cuza i zjednoczenie Rumunii, l wojna światowa na ziemiach mołdawskich, Mołdawie w zjednoczonym królestwie, II wojna światowa, Rumunia w obozie socjalistycznym, w sowieckiej republice, w niepodległej Republice Mołdawii)

Siedmiogród zwany też Transylwanią to wieloletniczny i wielokulturowy region. Od 1920 r. należy w całości do Rumunii, poprzednio przez 1000 lat był koronnym krajem węgierskim. Pięknoduchy zwą go „europejskim mikrokosmosem” i Szwajcarią Wschodu. Rumuni tamtejsze dacko-rzymskie twierdze uznają za swą kolebkę; dla Węgrów to rajski ogród, w którym węgierskość przetrwała próbę okupacji tureckiej; Niemcy, w kulturze Sasów Siedmiogrodzkich odnajdują, nigdzie już indziej nie zachowane, idee uniwersalnego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego. Wielobarwną mozaikę dopełniają mieszkający tam Szeklerzy, Czangowie, Szwabi, Żydzi, Cyganie. Spotkać można i polskie ślady, nie tylko w osobie wspólnego władcy Stefana Batorego. W Siedmiogrodzie zamkniętym łukiem Karpat jest bardzo swojsko. Tutejsze twierdze, chłopskie zamki i warowne kościoły są fenomenem w skali europejskiej. Wspaniałość gór, a także żywy folklor i tradycje pasterskie przesądzają o bogactwie przygód i wrażeń czekających tam na przybysza. Wystarczy tydzień lub dwa by odkryć niezwykłości Siedmiogrodu oraz doświadczyć gościnności jego mieszkańców.

Cztery historyczne krainy składające się na Rumunię Południową repre­zentują zadziwiającą różnorodność krajobrazów naturalnych i kulturowych. Na zachodnim krańcu opisywanego terenu mamy Timiszoarę, krasowe wąwozy i jaskinie Gór Banackich oraz majestatyczny przełom Dunaju. W pagórkowatej Oltenii czeka na nas moc pięknie położonych zabytkowych monasterów, historia wielu z nich sięga średniowiecza. Znajdziemy tu także specyficzne ziemiańskie rezydencje obronne, cule – znak rozpoznawczy krainy. W większości płaska, „nie­ciekawa” Muntenia to kolebka wołoskiej państwowości ze starymi, pełnymi zabytków stolicami książęcymi i dzisiejszą stolicą – wielkomiejskim, dwumi­lionowym Bukaresztem. W pobliżu leżą też wielkie kurorty górskie oraz osobliwości przyrodnicze, z których najciekawsze są Wulkany Błotne. I na koniec Dobrudża, kraina rumuńska dopiero od niewiele ponad stu lat, z piaszczystymi plażami Morza Czarnego oraz reliktami antycznej i średniowiecznej historii - starogreckimi, rzymskimi, bi­zantyjskimi, genueńskimi, wreszcie tureckimi. Wspaniałą przyrodniczą atrakcją jest ogromna, pełna dzikiego ptactwa Delta Dunaju, którą można zwiedzać tylko łodzią. A dla sma­koszy jeden z dwóch największych w Rumunii ośrodków produkcji wina (Murfatlar). Nad wszystkim krainami górują wyniosłe pasma Karpat Południowych – raj dla miłośników tradycyjnej turystyki górskiej.

Stanisław Figiel, Paweł Franczak, Urszula Janicka-Krzywda, Piotr Krzywda,� Beskid Żywiecki. Przewodnik. Wyd. 2023 536 stron, 112 fotografii czarno- białych, 80 mapek i planików miejscowości, 15 panoram. Okładka miękka ze skrzydełkami; wewnątrz przedniego skrzydełka schematyczna mapka Beskidu Żywieckiego. Rewasz, wyd. IV. Pruszków 2023 ISBN: 978-83-8122-065-1 Beskidzie graniczny! Beskidzie zielony! Od Boga pomiędzy narody rzucony! Coś źródła podzielił na morza, na dwoje... Beskidzie zielony! W trzy rzędy sadzony! Beskidzie graniczny! Beskidzie kochany! I chłodem jelenim i mgłami owiany... (Wincenty Pol: Do zielonego Beskidu Beskid Żywiecki to największa obszarowo i najwyższa grupa Beskidów Zachodnich. Jest to obszar mocno zróżnicowany pod względem ukształtowania powierzchni, przyrody i krajobrazu, a także pod względem turystycznym i kulturowym. Beskid Żywiecki to góry graniczne, które od wieków oddzielały narody i państwa, ale były też swoistym tyglem, w którym mieszanina koczowniczych ludów, przybywających tu pod nazwą Wołochów, stapiała się z ludnością miejscową.� Ta różnorodność to jeden z głównych atutów Beskidu Żywieckiego. Autorzy w zwięzłych rozdziałach-esejach opisują geomorfologię, klimat, świat roślin i zwierząt Beskidu Żywieckiego i jego ochronę. Obszerniej potraktowano dzieje tych gór, zważywszy na fakt, iż przez 1000 lat stoki północne należały do Korony Polskiej, a południowe do Korony Św. Szczepana. Urszula Janicka-Krzywda zajęła się góralami, ich kulturą materialną i duchową oraz zajęciami gospodarskimi, zaś Wojciech W. Wiśniewski prowadzi do “dziur” i “piwnic” jakich nie brakuje w tych górach. Zasadniczą część przewodnika stanowią opisy krajoznawcze poszczególnych grup górskich Beskidu Żywieckiego oraz słownik miejscowości. Do wspomnianych grup górskich należą: grupa Wielkiej Raczy (strona polska i słowacka), gniazdo Lipowskiego Wierchu i Romanki, masyw Pilska (strona polska i słowacka), wzgórza nad Jeleśnią i Żywcem, grupa Mędralowej, pasmo Jałowca, masyw Babiej Góry, pasmo Policy i pasmo Podhalańskie.