Een Bildungsroman waarin de hoofdpersoon de band tussen hemzelf en de wereld probeert te begrijpen. Terugkijkend begon het voor de verteller toen hij als negenjarige op een avond een park in een Italiaanse stad binnensloop. Daar overviel hem het besef dat tienduizenden anderen voor hem in het park hadden rondgeslenterd, dat hij een van velen was, dat hij deel uitmaakte van een groter geheel, en dat ook hij zijn steentje moest bijdragen aan het heil ervan. Dat is het begin van een verhaal waarin de verteller, ouder en wijzer, terugkijkt op zijn pogingen zich in te zetten voor de wereld om hem heen, maar tegelijk op afstand wilde blijven. Waar lag voor hem de grens? In hoeverre zijn die gebeurtenissen in de wereld om hem heen van invloed geweest op de loop van zijn eigen leven? Met aanstekelijke ironie en in een sprankelende stijl vertelt Piccolo in deze diepzinnige roman over collectiviteit en individualisme. Over platvloersheid en het streven naar het hogere. Over principes en de verantwoordelijkheid voor de keuzen die wij maken.
