Tacitus was een Romeinse historicus en senator, gevierd om zijn doordringende en scherpe proza dat vaak onconventioneel Latijnse syntaxis gebruikt. Zijn bewaard gebleven werken duiken in de regeerperiodes van keizers en de politieke machinaties van het vroege Romeinse Rijk, en bieden een kritisch perspectief ondanks aanzienlijke hiaten in de teksten. Hij is een vooraanstaand auteur uit de Zilveren Eeuw van de Latijnse literatuur, bekend om zijn gedurfde humor en beknopte stijl. Zijn geschriften bieden cruciale inzichten in de Romeinse keizerlijke geschiedenis en samenleving.
In AD 68, Nero's suicide marked the end of the first dynasty of imperial Rome. The following year was one of drama and danger, with four emperors—Galba, Otho, Vitellius, and Vespasian—emerging in succession. Based on authoritative sources, The Histories vividly recounts the details of the "long but single year" of revolution that brought the Roman empire to the brink of collapse.
Tacitus' Annals of Imperial Rome recount the major historical events from the years shortly before the death of Augustus up to the death of Nero in AD 68. With clarity and vivid intensity he describes the reign of terror under the corrupt Tiberius, the great fire of Rome during the time of Nero, and the wars, poisonings, scandals, conspiracies and murders that were part of imperial life. Despite his claim that the Annals were written objectively, Tacitus' account is sharply critical of the emperors' excesses and fearful for the future of Imperial Rome, while also filled with a longing for its past glories.
Agricola, Germania, Dialogus