Op de familie Hermansson lijkt niets aan te merken, totdat zoon Robert zich in een realitysoap op nationale televisie obsceen gedraagt en tijdens een verjaardagsfeest verdwijnt. Wanneer kort daarna ook kleinzoon Henrik niet te vinden is, is het drama compleet. Aan inspecteur Gunnar Barbarotti de taak zich door langverborgen geheimen en familienijd heen te worstelen om uit te zoeken wat er precies gebeurd is.
De dertigjarige Lucy wordt met een overdosis een New Yorks ziekenhuis binnengebracht. Ze is acht jaar daarvoor verdwenen. Haar zus Annie reist vanuit Zweden naar New York om bij haar bewusteloze zus te waken. Op aanraden van de behandelend arts vertelt Annie haar levensverhaal aan Lucy. Hun andere zus, Mimmi, stuurt per e-mail haar verhaal, zodat Annie het kan voorlezen. Dit alles in de hoop dat Lucy het hoort en zal bijkomen. Beetje bij beetje wordt het beeld van de jeugd van de zussen en hun alleenstaande, hardwerkende moeder duidelijk. Een beeld dat ook bepaald wordt door hun vriendinnen, die door hun moeder steevast 'de zussen van mijn dochters' worden genoemd.
Twee gebeurtenissen overrompelen de 37-jarige politie-inspecteur Stefan Lindman. Op het moment dat hij van zijn arts hoort dat hij kanker heeft, leest hij in de krant over de moord op zijn gepensioneerde ex-collega en mentor Herbert Molin. Lindman reist af naar het Noord-Zweedse plaatsje Harjedalen, waar Molin in zijn afgelegen boerderij op brute wijze vermoord is. Op de plaats van de moord worden vreemde bloederige sporen aangetroffen: het blijken de basispassen van de tango te zijn. Lindman wacht nog een aangrijpende ontdekking: Molin is in de Tweede Wereldoorlog vrijwillig tot de SS toegetreden. Hij is het nazigedachtengoed tot aan zijn dood trouw gebleven.