Kris Eikelenboom Boeken

Na haar succesdebuut Mea culpa (I Let You Go) slaagt Clare Mackintosh er opnieuw in een geweldige thriller te schrijven. Ik zie jou (I See You) is een thriller over forenzen, routines en obsessie. Je treinreis, je rit naar je werk wordt nooit meer hetzelfde na het lezen van dit boek! Wanneer Zoë Walker, tijdens een treinrit naar haar werk, tot haar verbijstering een foto van zichzelf in de krant ziet in de rubriek met seksadvertenties, is ze vastbesloten uit te zoeken hoe die foto daar terecht is gekomen. Ze heeft geen andere aanwijzingen dan de korrelige foto, een website en een telefoonnummer. Haar familieleden wuiven het weg als iemand die misschien veel op haar lijkt. Maar dan verschijnt er een foto van een andere vrouw, een vrouw die net als Zoë elke dag die trein neemt. Wanneer deze vrouw vervolgens gewurgd wordt gevonden, beseft Zoë dat ze gevaar loopt. Maar van wie komt dat gevaar? Iemand die net als zij dagelijks die trein neemt? Iemand die precies weet wat haar routines zijn? Van Mea culpa (I Let You Go) werden wereldwijd meer dan een miljoen exemplaren verkocht en ook Ik zie jou (I See You) was na verschijnen direct een hit.

Augusta Falls, Georgia, 1939. De twaalfjarige Joseph Vaughan hoort dat een meisje uit zijn klas op brute wijze is vermoord. Het blijkt de eerste in een reeks van gruwelijke kindermoorden te zijn die het kleine dorp decennialang in de greep zullen houden. Joseph voelt zich moreel verplicht iets te doen, en richt The Guardians op, een groep kinderen die vastbesloten is om de inwoners van Augusta Falls te beschermen tegen het kwaad dat hun kleine gemeenschap is binnengedrongen. Maar de moordenaar wordt niet gevonden en machteloos moeten ze toezien hoe het ene slachtoffertje na het andere uit hun midden wordt weggerukt. Het dorp is gebroken van verdriet, en zelfs nadat het moorden is gestopt trekt de schaduw die over Josephs leven geworpen is niet op. Pas vijftig jaar na de eerste moord volgt er een ontknoping, wanneer Joseph de confrontatie aangaat met datgene wat hem zijn hele leven achtervolgd heeft. Een stil geloof in engelen is een magistrale, sfeervolle roman over een vervlogen tijd en de verwoeste onschuld van een kleine jongen een met recht literaire thriller.

Malin woont in een afgelegen vallei in de Middenwerelden. De Orde overheerst: Chaos, magie en bijgeloof zijn ten strengste verboden. Maar Malin weet dat niet alles verloren is gegaan. Hun runenteken dat zij op haar hand heeft, bewijst dat. De dorpelingen denken dat het een teken van hekserij is.

Persoonlijk verhaal van een Londense vrouw, die samen met haar enige vrouwelijke teamlid, als eerste vrouw de Zuidpool en de Noordpool te voet heeft bedwongen.

Roman - Voor Junior Nash en Dunstan Tucker begon het allemaal in 1955 op Goede Vrijdag. Ondanks het kille weer - het voorjaar was nog niet eens aangebroken - doken zij, samen met tientallen andere blote mannen de baai in, de kou van de Atlantische Oceaan trotserend, en zwommen naar de overkant. Zodoende werden zij volwaardig lid de Cove Shivering Club. De regels van de club waren je plast niet in het water en je brengt geen vrouwen mee. Jaren later komen de leden weer bijeen om te beslissen hoe om te gaan met een man die zijn vrouw mee wil brengen en daarmee een van de twee regels overtreedt. Er breekt een richtingenstrijd uit die zijn weerga niet kent, traditionalisten kruisen de degens met modernisten; en de lezer wordt meegezogen in magische wereld van schrijver Michael Curtin. In een onbeschrijflijk pandemonium trekken goedaardige ooms, gekke paters, in lakens gehulde orkestleden, ontevreden bankemployés, een impressario met een Oeudipoescomplex, een principiële bankoplichter, een mislukte schrijver en tientallen andere onvergetelijke personages aan ons voorbij. De bibberende zwemclub is een briljante weergave van Michael Curtins buitengewone gevoel voor humoristisch absurdisme, maar toont tevens zijn diepe toegenegenheid en begrip voor de meest menselijke en morele tekortkomingen.

Als Grace op een ochtend wakker wordt in een onbekend bed komen er langzaam vlagen terug van de avond ervoor: een fles Baileys met verstreken houdbaarheidsdatum, die ze helemaal leeg gedronken heeft en Bernard O'Malley, haar ietwat sullige, nieuwe collega op de IT-afdeling in wiens bed ze kennelijk is beland. Twee ingrediënten voor extra drama dat Grace doet beseffen dat er iets moet veranderen in haar leven. Ze ontdekt dat haar leven tot een totale stilstand is gekomen: ze heeft een baan zonder uitzicht op beter, een relatie op afstand en een gespannen familieband met haar moeder en zussen. Gedwongen door de werkelijkheid en gesteund door Bernard neemt Grace haar leven weer in eigen hand. Stukje bij beetje komt ze in het reine met zichzelf en weet ze het enorme schuldgevoel van zich af te zetten waar ze sinds die ene vakantie in Spanje, nu een jaar geleden, mee rondloopt. En zelfs Bernard blijkt uiteindelijk een stuk minder sullig en veel sexyer dan ze in eerste instantie dacht...