Ana Blandiana is een Roemeense schrijfster en burgeractiviste, bekend om haar moed om een totalitair regime te trotseren. Haar literaire werk, vaak doordrenkt van persoonlijke ervaringen met vervolging, onderzoekt thema's als vrijheid, herinnering en menselijke veerkracht. Blandiana hanteert een sterke burgerlijke houding, die zij voortzet door haar leiderschap bij het Memoriale van Sighet, een instelling die zich toelegt op de studie van de misdaden van het communisme. Haar poëzie en essays, geprezen om hun diepgang en urgentie, resoneren met lezers wereldwijd die haar literaire meesterschap en onwankelbare zoektocht naar waarheid waarderen.
Ana Blandiana is one of Romania's foremost poets, a leading dissident before the fall of Communism, and winner of the Griffin Trust Lifetime Recognition Award in 2018. This new translation combines five books, three of protest poems from the 1980s plus two collections of love poetry, the most recent written after the death of her husband.
This collection by a leading Romanian poet offers a visionary meditation on life and death, reflecting her unique perspective shaped by her homeland.
Ana Blandiana is Romania's foremost poets, her country's strongest candidate for the Nobel Prize. This book brings together her two recent collections The Sun of Hereafter and Ebb of the Senses in one volume. These are the two collections she published in Romania immediately before My Native Land A4.
In November 2019, 30 famous poets from various countries will be in Hong Kong and ten cities in China afterwards to read their works based on the theme Speech and Silence. Ana Blandiana (Romania) is a poet, essayist and prose writer, civic right activist and legendary figure in Romanian culture.
Ana Blandiana je nejen významnou představitelkou současné rumunské literatury, ale i velkou osobností na politickém a společenském jevišti této země. Její autorský vývoj je dokladem toho, jak básnířka reagovala na dobové změny, jak se zvolna posunovala od intimních reflexí k závažnější existenciální a etické tématice, jak směřovala k hledání pravdy i k odsouzení falše a nemorálnosti. S tímto jejím duchovním přesvědčením pak jednoznačně koresponduje i její statečný občanský postoj, založený na principech tolerance a lásky, a vyjadřující zásadní nesouhlas s jakoukoli formou diktatury. Přes mnohdy temné motivy, přes například často skloňovaný pojem smrti lze však autorčinu poezii chápat i jako křehký příspěvek k diskuzi o proměnách času, o cestách, které vedly k dnešní současnosti a konečně i jako soubor úvah jasnozřivě uvažující bytosti, přemýšlející nad postavením i úlohou člověka.
Ana Blandiana reprezentuje archetyp pisarza, którego życie i twórczość stały się wyobrażeniem losu zbiorowości. Należy do tej grupy pisarzy, którzy stawiają siebie w roli świadka swoich czasów; w poezji dochodzi swojej poetyckiej tożsamości, a także szuka wyrazu dla prawdy i sprawiedliwości. Jej pisanie jest formą oporu wobec braku sensu w otaczającym świecie i wobec wszystkich mechanizmów, które w sposób systematyczny zniewalają i unicestwiają jednostkę. Poetka stawia pytanie o granice wolności wobec różnego rodzaju przemocy i zniewolenia. Tytułowa Moja ojczyzna to kraj, w którym Blandiana żyje jako poetka, to kartka (w standardowym formacie papieru A4), którą ma przed sobą w chwili pisania. To także Ojczyzna niepokoju – tytuł wiersza zamykającego tom – przestrzeń, w której wyraża nie tylko zachwyt nad pięknem świata, prowadząc intymny dialog z „autorem tej bezlitosnej doskonałości”, lecz także niepokoje i obawy o kondycję człowieka, poszukując jednocześnie egzystencjalnej równowagi.
Ana Blandiana, Vorsitzende des rumänischen P. E. N., thematisiert in ihrem Roman das Schicksal des Schriftstellers Alexandru, der während der kommunistischen Diktatur von der Geheimpolizei Securitate verfolgt wird. In einem Donau-Dorf findet er Zuflucht und reflektiert seine Geschichte. Der Titel "Die Applausmaschine" bezieht sich auf Ceausescus inszenierte Beifallsäußerungen.