Cesare Lombroso Boeken

A new translation of Lombroso's L'Homme Delinquente, with a new scholarly introduction.

Focusing on the unique psychological and physical traits of female criminals, this work by Cesare Lombroso explores the supposed inherited characteristics that define women's criminality. Lombroso, a pivotal figure in criminology, challenges classical theories by emphasizing biological determinism. The book includes detailed studies on various aspects of female offenders, such as their skulls, brains, and facial anomalies, along with photographic evidence. This new edition features an introductory essay by Helen Zimmern, enhancing the understanding of Lombroso's controversial theories.

Dílo obsahuje souhrn nejdůležitějších poznatků evropských vědeckých osobností nové školy inspirovaných Lombrosovým revolučním opusem Člověk - zločinec. V první části autor představuje nové objevy na poli antropologie, anatomie a duševních nemocí zločinných mužů a žen. Druhá část je souborem pojednání v oblasti trestně právní, zabývá se povahou zločince a možnostmi, jak rozlišit zločince ještě schopné nápravy a duševně nemocné od vrozených zločinných typů. Ve třetí, nejobsažnější části díla, posuzuje Lombroso zločinnost jako sociologický problém, zabývá se etiologií příčin jeho nárůstu. Zkoumá chování, tělesné funkce, tetování zločinců i palimpsesty na vězeňských zdech, hodnotí výsledky nápravy v jednotlivých typech zařízení, propaguje systémy alternativní ke stávajícím celulárním vězením.

Die Studie bietet eine tiefgehende Analyse der Anarchisten aus kriminalpsychologischer und soziologischer Perspektive. Sie untersucht die Motive, Ideologien und sozialen Bedingungen, die das anarchistische Denken und Handeln prägen. Durch die Erkundung historischer Kontexte und individueller Fallbeispiele wird ein umfassendes Bild der Bewegung und ihrer Protagonisten gezeichnet. Der Nachdruck der Originalausgabe aus 1895 ermöglicht es, die zeitgenössischen Ansichten und Theorien zu diesem Thema nachzuvollziehen.

Gdzie leży granica między szaleństwem, a geniuszem. Czy ludzie wybitni mają większe skłonności do chorób psychicznych? Czy przekraczanie tabu to objawy geniuszu czy szaleństwa? Dlaczego wybitni twórcy tak często miewają swoje natręctwa, swoje skłonności do alkoholu, hazardu, seksu itp? Na te i nie tylko te pytania próbuje odpowiedzieć włoski psycholog, psychiatra, antropolog i w zasadzie jeden z pierwszych kryminologów Cesare Lombroso (1835-1909) w swojej klasycznej pracy Geniusz i obłąkanie. I choć wiele elementów teorii włoskiego naukowca zostało już obalonych choćby teza o istnieniu współzależności wyglądu i skłonności patologicznych, przestępczych, czy też teorię o dziedziczności cech przestępczych. Według Lombroso przestępca to odmienny typ biologiczny. O tym, czy człowiek stanie się przestępcą decydują przede wszystkim cechy antropologiczne, a także osobowościowe. Przestępcy dzielą się na tych, którzy: są nimi od urodzenia (2/3 wszystkich przestępców) przestępcy z namiętności przestępcy z nawyknienia (ich rodzice byli przestępcami) pseudo-przestępcy (przypadkowi) kryminoloidzi (podatni na przestępstwo). I choć jak pisaliśmy te teorie są już obecnie uznawane za przestarzałe to jednak Geniusz i obłąkanie to nie tylko rozprawa kryminologiczna, w tej pracy bowiem autor koncentruje się nie na przestępcach, a na ludziach wybitnych i w tej części praca ta wydaje się ciągle aktualna