Millie Werber Boeken

Opowieść o miłości i przetrwaniu w czasach pogardy Millie Werber urodziła się w Radomiu. W 1941 roku, jako czternastoletnia dziewczyna, znalazła się w getcie. Od 1942 roku pracowała w fabryce amunicji. Dwa lata później została wywieziona do Auschwitz, skąd po pół roku trafiła do kolejnej fabryki zbrojeniowej. Wiele razy stykała się ze śmiercią; była przekonana, że ona również umrze. Jednak przeżyła. Millie wspomina wielką miłość do żydowskiego policjanta, którego poślubiła w tajemnicy i którego żoną była zaledwie kilka miesięcy. Zginął, ale pozostały po nim zdjęcie i dwie złote obrączki - pamiątki po uczuciu, które rozkwitło w najczarniejszych czasach, jakie można sobie wyobrazić.

Millie Werberová před svými blízkými celý život tajila, co prožila za druhé světové války, jaké prodělala utrpení i jak v těch nejtemnějších dnech našla svou lásku. V roce 1942, kdy už žila v ghettu, se jako šestnáctiletá dívka vdala za svou velkou lásku Henieka. Jistou dobu se jim dařilo vyhýbat transportům do Osvětimi, i když hladový život v ghettu a nucené práce ve strojírenské továrně byly vyčerpávající. Nakonec, ale došlo k drastickým událostem – židovskému spiknutí, kterého se účastnil i Heniek a další členové dívčiny rodiny. Kdosi však spiklence prozradil a všechny čekal koncentrační tábor Osvětim…