Marcin Wroński Boeken

„Komisarz Maciejewski. Kino Venus” to czarny kryminał retro nawiązujący do estetyki filmowej lat 20. i 30. i głośnych tytułów z tamtego okresu. Nie przypadkiem do rangi fetyszy urastają pełna złudnej niewinność twarz Louise Brooks (m.in. „Puszka Pandory”) i nogi Marleny Dietrich z „Błękitnego anioła”, a kluczem do sprawy okazują się półamatorskie nieme filmy pornograficzne. O ile w pierwszy „Komisarz Maciejewski” – „Morderstwo pod cenzurą” – cały ociekał listopadowym deszczem, druga powieść gra kontrastami między zewnętrzną warstwą pięknych lat 30. a dobrze skrytą przed bywalcami nocnych lokali bezwzględnością podziemnego przemysłu erotycznego.

Lublin na kilka dni przed 11 listopada 1930 roku jest ogarnięty przygotowaniami do patriotycznego święta. Tymczasem redaktor naczelny lokalnej prawicowej gazety zostaje brutalnie zamordowany we własnym mieszkaniu. Śledztwo prowadzi Zygmunt "Zyga" Maciejewski, 30-letni policjant, od którego odeszła żona, za to nie opuściły go skłonności do abnegacji i pociąg do alkoholu oraz słabość do boksu. Pierwsze podejrzenia padają na redaktorów naczelnych dwóch innych lubelskich gazet. Tym bardziej, że jeden z nich to komunistyczny agitator, ao drugim krążą pogłoski, jakoby deprawował młodych chłopców. Maciejewskiemu nie ułatwia pracy ani nowy współpracownik, przydzielony mu z komendy wojewódzkiej, ani dość niesubordynowani podwładni. Kiedy rankiem w samo święto zostaje odnalezione ciało cenzora prasowego, sytuacja jeszcze bardziej się komplikuje. Międzywojenny Lublin ożywa pod piórem Marcina Wrońskiego jako wielokulturowe miasto, pełne kontrastów i tajemnic. Pisarz pieczołowicie odtwarza realia historyczne, świetnie prowadzi intrygę, nie skąpi humoru. Zagadka Morderstwa pod cenzurą trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony.