Ann Charneys literaire verkenningen duiken in de complexiteit van kindertijd, adolescentie en het streven naar vrijheid en identiteit te midden van turbulente tijden. Haar romans onderzoeken vaak complexe relaties en de ambities van haar personages, geplaatst tegen diverse artistieke en geografische achtergronden. Charney wordt erkend voor haar scherpe inzichten in de menselijke psychologie en haar vermogen om veerkrachtige vrouwelijke figuren af te beelden die door maatschappelijke veranderingen navigeren. Haar schrijven wordt gekenmerkt door rijke proza en een diep begrip van de kunstwereld en culturele landschappen.
"Als ich fünf Jahre alt war, hatte ich die Hälfte meines Lebens in einem Versteck verbracht: auf dem Dachboden einer Scheune." Mit diesem Satz beginnt der Roman, in dem das Schicksal polnischer Juden in der Nachkriegszeit geschildert wird. Während die Eltern dem Vergangenen nachträumen, entdeckt ein junges Mädchen eine Welt, vor der sie sich so lange hatte verstecken müssen.