In 'Echte economie' speelt Arnold Heertje met de economie. Helder en beeldend zet hij recht wat in de moderne economie is scheefgegroeid. Hij hekelt de specialisaties die het zicht ontnemen op de twee uitgangspunten van de economische schaarste en welvaart. Door deze overspecialisering zijn eenvoudige inzichten verloren gegaan en dat leidt tot maatschappelijke schade. Vooral de onderwaardering van natuur en cultuur is een negatief gevolg van de eenzijdige nadruk op de financiële kanten van de economie en de illusie van universele meetbaarheid.In deze 'verhandeling over schaarste en welvaart en over het geloof in leermeesters en lernen' legt Heertje het intellectuele tekort in de Nederlandse samenleving bloot. Hij wijt dit tekort aan het onderwijs en ontleent aan het jodendom zijn remedie het permanente leren.
