Maxine Singer was een baanbrekende moleculair biologe, een invloedrijke wetenschapsadministrateur en een leider op het gebied van wetenschapsbeleid en -belangenbehartiging. Ze zette zich in voor gelijke toegang tot postdoctorale opleidingen en carrièremogelijkheden, met name voor vrouwen en minderheden in de wetenschap, en ondersteunde innovatieve programma's om het wetenschappelijk onderwijs op openbare scholen te verbeteren. Ze drong er bij wetenschappers op aan hun ethische en politieke verantwoordelijkheden in de samenleving uit te oefenen en wetenschappelijke perspectieven te hanteren op kwesties als gentechnologie en de veiligheid van genetisch gemodificeerde organismen, evolutie en de oorsprong van het leven, ruimteverkenning en de vrijheid van intellectueel onderzoek.
The proliferation of scientific breakthroughs during the twentieth century, and the media attention they have generated, have left most people with the impression that the great questions of science have been answered. The general perception is that the fundamental forces of the universe are known and understood, that the building blocks of life have been discovered, and that, in effect, we have reached "the end of science." In Why Aren't Black Holes Black?, renowned
Presents a review of the status of molecular genetics in the early 1970s, and then examines in Part II , the logic, concepts and general practices associated with gene cloning and the characterisation and manipulation of DNA. In Part III the results of the experimental paradigm are explored.