Riitta Elisabet Jalonen is een Finse schrijfster wiens werken gekenmerkt worden door een diep inzicht in de menselijke psyche en de complexiteit van interpersoonlijke relaties. Haar stijl wordt vaak omschreven als poëtisch en introspectief, waarbij ze thema's als identiteit, herinnering en vergankelijkheid onderzoekt. Door zorgvuldig gekozen woorden en suggestieve beelden trekt ze lezers mee in de werelden van haar personages, waar realiteit en verbeelding verweven zijn. Haar schrijven resoneert met subtiele emotionele nuances en biedt reflecties op de universele aspecten van de menselijke ervaring.
Po śmierci taty nic nie jest takie, jak wcześniej. Tak dobrze znana codzienność nagle staje się obca, a w rodzinie pojawia się pusta przestrzeń, której nie sposób zapełnić... Ta książka to historia żałoby opowiedziana przez dziecko. Opowieść o smutku i tęsknocie, i o akceptacji. Ale przede wszystkim to książka o miłości, która pozwala żyć dalej i przywraca nadzieję. Ogromnym walorem książki są ilustracje. Ich spokojny rytm towarzyszy tej opowieści, odsłaniając jej kolejne znaczenia.
Ihrem Tagebuch vertraut Nina ihre Geschichte an: die schmerzhafte Zeit im Kinderheim, das schwierige Zusammenleben mit ihrer psychisch kranken Mutter.