Maria Winowska Boeken

Publikowane po raz pierwszy listy Jana Nowaka-Jeziorańskiego i Marii Winowskiej stanowią część znajdującego się w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich archiwum słynnego kuriera z Warszawy. Znajomość korespondentów zainicjował w 1957 roku biskup Bolesław Kominek. Duchowny przedstawił Nowakowi Winowską jako osobę cieszącą się nieograniczonym zaufaniem prymasa Polski Stefana Wyszyńskiego. Nowak i Winowska spotykali się w Rzymie, Paryżu i w Monachium, ale przede wszystkim regularnie do siebie pisali. Ich listy dotyczyły sytuacji Kościoła w Polsce Ludowej, a w szczególności polityki religijnej władz, działalności stowarzyszeń katolickich i osobistego zaangażowania obojga na rzecz wolności religijnej. JAN NOWAK-JEZIORAŃSKI (1914-2005) Właśc. Zdzisław Antoni Jeziorański. Polityk, publicysta, pisarz, a także kolekcjoner sztuki; słynny kurier z Warszawy. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 roku i działalności konspiracyjnej. Po wojnie na emigracji. Wieloletni dyrektor Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa oraz konsultant Rady Bezpieczeństwa Narodowego w Stanach Zjednoczonych w czasie prezydentury Jimmy’ego Cartera. Wspierał opozycję demokratyczną w kraju. Odegrał istotną rolę w staraniach Polski o przyjęcie do NATO. Za długoletnią działalność na rzecz kraju odznaczony został Orderem Orła Białego. Jego archiwum znajduje się w Ossolineum. MARIA WINOWSKA (1904-1993) Publicystka, wybitna przedstawicielka polskiej emigracji we Francji. W czasie wojny uczestniczka francuskiego ruchu oporu. Pisała o Kościele za żelazną kurtyną - w Polsce, na Litwie i w Rosji. Zajmowała się także ruchem dysydenckim i prawami człowieka. Utrzymywała kontakty m.in. z Andriejem Sacharowem, Aleksandrem Sołżenicynem, Władimirem Bukowskim, Jerzym Turowiczem, Adamem Michnikiem i Stefanem Kisielewskim. W 1950 roku otrzymała Nagrodę Akademii Francuskiej za książkę "Le Fou de Notre-Dame. Le pere Maximilien Kolbe". <br> Niniejszą edycję listów przygotował dr Andrzej Nowak (ur. 1973), absolwent historii Uniwersytetu Wrocławskiego, kustosz Działu Rękopisów Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, gdzie sprawuje opiekę nad archiwum Jana Nowaka-Jeziorańskiego. Interesuje się polityką wyznaniową państwa, stosunkami państwo-Kościół, powojenna emigracją polityczną i wykorzystywaniem mediów do celów propagandowych. Andrzej Nowak (1973) – absolwent historii Uniwersytetu Wrocławskiego, doktor nauk humanistycznych, kustosz Działu Rękopisów Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, gdzie sprawuje opiekę nad archiwum Jana Nowaka-Jeziorańskiego. Interesuje się polityką wyznaniową państwa, stosunkami państwo–Kościół, powojenną emigracją polityczną i wykorzystywaniem mediów do celów propagandowych.

P. Maximilian hatte eine Begabung für die Naturwissenschaften, und auch die modernsten technischen Errungenschaften begeisterten ihn. Trotzdem trat er in ein stark der Tradition verhaftetes Franziskaner-Kloster ein. Er gründete eine neue Ritterschaft, um Maria zu dienen, die Miliz der Immaculata. Mit diesem Kampf gegen die dämonischen Mächte zog er deren Wut und Haß auf sich, weshalb er vernichtet wurde. „Aber kostbar ist in den Augen des Herrn der Tod seiner Heiligen.“