Heinrich Wölfflin was een Zwitserse kunsthistoricus wiens objectieve classificatieprincipes, zoals "schilderachtig" versus "lineair", de formele analyse in de kunstgeschiedenis van de vroege 20e eeuw diepgaand beïnvloedden. Hij doceerde in Bazel, Berlijn en München, behorend tot de generatie die de Duitse kunstgeschiedenis tot een leidende discipline verhief. Zijn drie hoofdwerken, die nog steeds worden geraadpleegd, onderzoeken de stilistische overgangen van de Renaissance naar de Barok en leggen fundamentele concepten voor het kunstbegrip vast.
Examines the style and method of representation in painting, sculpture, and architecture and sets the standards for defining historical transformations
Features a crystalline fresh translation of art works - published on its one- hundredth anniversary. In this volume the introductory essays provides a historical framework and referencing debates engendered by principles in the twentieth century. It also includes translations of the prefaces and afterword.
