Tadeusz Piotrowski Boeken

W międzynarodowej wyprawie na K2 pod kierownictwem prof. dr Karla Herrlighoffera udział wzięli m.in.: Jerzy Kukuczka, Tadeusz Piotrowski (Polska). 8 lipca 1986, ok. godz. 18.30, po 5 dniach wspinaczki Jerzy Kukuczka i Tadeusz Piotrowski stanęli na wierzchołku K2 po zdobyciu środka południowej ściany nową drogą (Polish Line, dotąd nie powt�rzoną w całości). Do ataku szczytowego po biwaku na wys. ok. 8200 m, gdzie skończył się gaz, w obawie przed zmrokiem ruszyli na lekko, bez śpiwor�w puchowych i namiotu. Podczas zejścia zwykłą drogą, na kt�rej niżej znajdują się obozy innych wypraw, w pogarszającej się pogodzie musieli jeszcze dwukrotnie biwakować, na wysokości ok. 8300 i 7900 m, mając do ochrony już tylko cienką płachtę biwakową, pozbawieni jedzenia i picia. Niedługo po wyruszeniu z drugiego biwaku, wskutek awarii rak�w wspinaczkowych, na zalodzonym odcinku, tuż poniżej zwieńczenia Żebra Abruzz�w, Tadeusz Piotrowski obsunął się wprost na partnera, kt�ry nie był w stanie go zatrzymać przed dalszym upadkiem, spadł w przepaść i zginął.

Obszerne opracowanie jak na mały słownik. Zawiera ponad 11 000 haseł i ponad 20.000 znaczeń. Przeznaczony jest dla wszystkich, kt�rzy zaczynają uczyć się języka angielskiego i tych, kt�rzy znają go na poziomie średnim. Może być z powodzeniem używany przez tych, kt�rzy wyjeżdżają za granicę w celach turystycznych lub służbowych. Ponad 11.000 haseł, zwrot�w, idiom�w

Nanga Parbat. Naga G�ra. Daleki, wyniosły masyw ośmiotysięczny, dźwigający się kilometrami pionu po�nad spieniony w szalonym pędzie Indus. Rzeka prze�wala swe brunatne wody skalnym korytem, wrzynają�cym się w głąb spalonych słońcem gliniastych zboczy. Hen, wysoko, majaczy spowity kłębami chmur śnież�ny kolos. Naga G�ra. Nanga Parbat. Marzenie wielu zapaleńc�w i mogiła wielu. Zmierzali ku jego świetli�stemu wierzchołkowi z uporem, na przek�r wszelkim przeciwnościom losu, nie bacząc na ponoszone trudy i ofiary. Wybrańcy, do kt�rych uśmiechnął się łaska�wie przekorny los, stawiali zwycięską stopę na śnież�nej kopule, sycili się radością spełnionego marzenia, spoglądali na ciągnące się aż po kres horyzontu mro�wie nieznanych w większości szczyt�w. Dopięli swego. Myślami wybiegali już w przyszłość, ku innym celom, nowe g�ry stawały się im drogowskazem wiodącym ku nadchodzącym dniom. Dla większości pretenden�t�w do tytułu zdobywcy Naga G�ra nie była jednak ła�skawa. Ogromna ich większość musiała pogodzić się z przegraną, przełknąć z uśmiechem gorzką pigułkę porażki, zadowolić się li tylko mianem członka trium�fującej wyprawy, kt�ry wni�sł jakiś tam wkład w dzieło ostatecznego zwycięstwa. A jakże często Nanga Parbat odbierała nawet i tę pociechę...