Mariusz Wilk Boeken
Deze afgestudeerde in Poolse Filologie was een sleutelfiguur van de Poolse democratische oppositie, actief betrokken bij de publicatie van ondergrondse kranten en tijdschriften tijdens een tijdperk van onderdrukking. Zijn schrijven put uit diepgaande ervaringen in de strijd voor vrijheid en de herinnering aan de Solidariteit-beweging. Na de val van het communisme verschoof zijn focus naar Rusland, waar hij als correspondent werkte en afgelegen noordelijke gebieden verkende. Zijn werken kenmerken zich door een sterk sociaal geweten en scherpe observaties van de menselijke conditie in turbulente historische tijden, en verschijnen vaak in gerespecteerde literaire publicaties.
2003 kaufte Mariusz Wilk im Dorf Konda Bereschnaja am Onegasee im Norden von Russland ein riesiges, hundert Jahre altes Holzhaus. Als er es bezog, war es eine Ruine ohne Strom, die 37 Fenster und Türen waren mit Brettern vernagelt, die sechs großen gemauerten Öfen zerstört, der Wind pfiff vom Parterre bis hinauf in die Mansarde. Um das Überleben in dieser fast menschenleeren Gegend zu sichern, musste er selbst Hand anlegen. Anschaulich und kenntnisreich gelingt es Mariusz Wilk in dieser Reportage, aus einem unwirtlichen Winkel der Welt seinen Blick auf das große Ganze Russlands zu werfen. Er erzählt von den „Skomorochy“, wilde russische Minnesänger, die einst den orthodoxen Klerus verhöhnten, vom unerbittlichen Winter und dem Einsetzen des Sommers, der hier nur einen Monat dauert und die Natur gleichsam explodieren lässt.
