Als prominent figuur van de İkinci Yeni-poëziebeweging ontwikkelde deze auteur een onderscheidende beeldwereld en een sobere, onopgesmukte stijl. Zijn gedichten verweven vaak diep verdriet en menselijk drama met scherpe ironie, en vanaf de jaren zeventig werd ook een sterk sociaal bewustzijn geïntegreerd. Hoewel zijn vroege werk werd gekenmerkt door een gesloten poëtische benadering, evolueerde het later naar een gevoelige verkenning van maatschappelijke kwesties zonder de artistieke diepgang te compromitteren. Naast zijn geprezen verzen leverde hij ook belangrijke bijdragen als productief vertaler van internationale literatuur.
A masterpiece of Russian prose, Lermontov's only novel was influential for many later 19th century authors, including Tolstoy, Dostoyevsky, and Chekhov. Lermotov's hero, Pechorin, is a dangerous man, Byronic in his wasted gifts and his cynicism, and desperate for any kind of action that will stave off boredom. In five linked episodes, Lermontov builds up a portrait of a man caught in and expressing the sickness of his times.