Tussen Kerstin Ekmans sociaal realisme en Selma Lagerlofs rijke literaire schilderingen bevindt zich met een geheel eigen stijl de Zweedse schrijfster Marianne Fredriksson (1927), die in deze roman d.m.v. een 'familiekroniek' vanuit het vrouwelijk perspectief de lotgevallen van drie generaties vrouwen beschrijft: de boerendochter Hanna uit het ruige archaische Dalsland, Johanna die ondanks haar politiek bewustzijn de echtelijke sleur niet kan doorbreken, en Anna de carriere-vrouw, die door de bezoeken aan de demente Johanna ervan doordrongen wordt hoe wezenlijk de invloed van de 'voormoeders' op hun vrouwelijke nakomelingen is. Oprecht, zonder sentimentaliteit en romantische verhullingen volgt Fredriksson de sterke en zwakke kanten van haar personages, vrouwen en mannen. Invloeden van lang verstreken tijden worden zichtbaar. Bijzonder mooie en krachtvolle roman. Uitstekende vertaling. Het boek kreeg de Publieksprijs 1998.
