Connie Palmen is een Nederlandse auteur wiens werk de complexe verbanden tussen leven, kunst en filosofie onderzoekt. Door haar kenmerkende proza duikt ze diep in de menselijke ervaring en analyseert ze hoe we de werkelijkheid waarnemen en hoe onze overtuigingen ons vormen. Haar stijl kenmerkt zich door introspectieve beschouwingen en een scherp inzicht in de innerlijke leefwereld van haar personages. Palmen biedt lezers een tot nadenken stemmende verkenning van het bestaan en de zoektocht naar betekenis.
Geheel de uwe is een grote, rijke filosofische roman, een subtiel geweven web van persoonlijke geschiedenissen die aanleiding vormen tot pregnante bespiegelingen over de verrassende relatie tussen economie en psychologie, over het wezen van de theatrale persoonlijkheid, over de betekenis van de biografie en over de verdwijning van de vader in de twintigste eeuw.
Autobiografisch getint relaas van het leven van de schrijfster met de schrijver en journalist Ischa Meijer (1943-1995) en van haar verwerking van diens plotselinge dood.
Autobiografisch verslag van het rouwproces van de schrijfster na het verlies van haar man Hans van Mierlo.
Niemand zijn is onverdraaglijk, iemand zijn is gevaarlijk. Door het hebben van een naam wordt iemand voor een deel publiek eigendom. Het lot van mensen lijkt verbonden te zijn met het vertellen en het schrijven van verhalen en ook het lot van Socrates wordt hierdoor fataal beklonken. Waarom moest Socrates sterven, terwijl hij toch maar zoiets eenvoudigs wilde als zichzelf leren kennen, de waarheid spreken en het goede nastreven? Welke wrede plotmaker veranderde deze idylle van de pure ziel in een drama?
In deze roman staat de ontwikkeling van de vriendschap centraal tussen twee vriendinnen, Catherina en Barbara, die elkaar als jonge scholieren leren kennen. Zij voelen zich direct tot elkaar aangetrokken, ofschoon (of juist omdat) zij in alles elkaars tegenstelden zijn: dik staat tegenover tenger, woordblind tegenover taalbehendig, sensitief tegenover tamelijk ongevoelig, enz. Bij nader inzien hebben zij ook enkele markante trekken gemeen. Zo zijn ze beiden verslaafd (de een drinkt, de ander eet) en zoeken beiden de betekenis der dingen. Zij lezen elkaar als een boek, zij zoeken zonder ophouden naar de betekenis van hun eigen en elkaars uiterlijk, uitingen, handelingen, verslaving en verhoudingen. En zij doen dit zo nietsontziend, dat hun vriendschap uiteindelijk hieronder dreigt te bezwijken.
Het verhaal gaat over de studente Maria, die in zeven jaar tijd met zeven verschillende mannen omgaat om bij hen over het leven te leren. Ze hoopt bij hen de antwoorden op haar vragen te vinden. Ze heeft altijd gedacht dat de wetten en regels van het leven door mannen bedacht zijn. Ze wil hier nu meer over weten. Ze komt tot de conclusie dat deze mannen wel veel van de wereld weten, maar weinig over zichzelf. Met deze kennis van de wereld proberen ook zij alleen maar het hoofd boven water te houden. Dit realiseren zij zich niet.
Sleutelroman over de impact van een tragische gebeurtenis op een kunstenaarskring in Amsterdam in de jaren tachtig.
Voor de meeste mensen bestaan wij alleen in een boek, mijn bruid en ik. De afgelopen vijfendertig jaar heb ik met een machteloos afgrijzen moeten aanzien hoe onze echte levens bedolven raakten onder een modderstroom van apocriefe verhalen, valse getuigenissen, roddels, verzinsels, mythen, hoe onze ware, complexe persoonlijkheden werden vervangen door clichématige personages, ingedikt tot een simpel, hanteerbaar logo, op maat gesneden voor een sensatiebelust lezerspubliek. En dan was zij de broze heilige, en ik de brute verrader. Ik heb gezwegen. Tot nu. Ted Hughes en Sylvia Plath vormen het beroemdste liefdespaar uit de moderne westerse literatuur. In Jij zegt het geeft Connie Palmen de in 1998 overleden Ted Hughes een stem. Ze laat hem terugkijken op zijn gepassioneerde huwelijk dat op 11 februari 1963 eindigt in de zelfmoord van zijn vrouw, en op zijn leven dat vanaf dat moment door deze dood wordt beheerst. In de talloze biografieën die van haar verschijnen krijgt zij de status van martelares, hij die van verrader en moordenaar, beschimpt door wildvreemden en aangeklaagd door mensen die hij als vriend beschouwde. Op ingetogen, scherpzinnige wijze beschrijft Palmen de gedachten, angsten en bezweringen van de bruidegom, en de diep tragische band met de vrouw die zijn leven zou bepalen. Jij zegt het is een aangrijpende roman over de liefde en de dood.
Sleutelroman over de impact van een tragische gebeurtenis op een kunstenaarskring in Amsterdam in de jaren tachtig.
