Wspomnienia z martwego domu

Wspomnienia z martwego domu to najbardziej osobiste dzieło Fiodora Dostojewskiego.W 1849 roku Dostojewski za przynależność do Koła Pietraszewskiego został skazany na karę śmierci przez rozstrzelanie. W ostatniej chwili car odwołał tę karę i zamienił ją na więzienie połączone z ciężkimi robotami. Pisarz przebywał na katordze cztery lata, a doświadczenia zebrane w tym okresie pozwoliły mu przedstawić w powieści obraz życia w syberyjskim więzieniu.Swoje wspomnienia Dostojewski wkłada w usta szlachcica, Aleksandra Pietrowicza Gorianczykowa, skazanego za zab�jstwo żony na dziesięć lat ciężkich rob�t. Opisuje zwyczaje panujące w twierdzy, relacje między wsp�łwięźniami, ich historie, zachowania, postawy i charaktery, przedstawia r�żne fragmenty katorżniczego życia (pobyty w szpitalu, handel w�dką, święta, kary cielesne, zachowanie przełożonych, roboty) i wiele sylwetek skazańc�w, pośr�d kt�rych wielu to ludzie dobrzy, wartościowi, z kt�rymi nawiązuje przyjaźnie.Większość katorżnik�w to jednak ludzie ponurzy, dumni, ambitni, zawistni, źli i złośliwi. Awantury, kradzieże i b�jki są na porządku dziennym, atmosfera moralna panująca w barakach jest dla Gorianczykowa trudna do zniesienia. Większość skazańc�w pochodzi ze stanu chłopskiego, do byłego ?pana? odnoszą się z pogardą, a niekiedy nienawiścią, Aleksandrowi Pietrowiczowi jako byłemu szlachcicowi jest na katordze wyjątkowo ciężko, wrogość większości wsp�łwięźni�w i samotność ? to uczucia szczeg�lnie doskwierające mu podczas pierwszych miesięcy pobytu w więzieniu.