Wegetariańskie okruchy

Meer over het boek

Autorka jest absolwentką wydz. filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Pracę magisterską pisała u prof. Marii Ossowskiej, a w roku 1972 obroniła pracę doktorską, kt�rej promotorem był prof. Bogdan Suchodolski. Ze względ�w politycznych formalnego tytułu nigdy jednak nie otrzymała. Pracowała w szkolnictwie, a od roku 1981 brała udział w promowaniu ruchu wegetariańskiego. Od tego czasu napisała następujące książki: ?Wegetarianizm? (rozszerzoną wersją była opublikowana w 1991 r. książka pt. ?Zmierzch świadomości łowcy?), ?Wszystko o wegetarianizmie?, ?Siewcy dobrego jutra?, ?Zaufać ziemi? - pozycja poświęcona ekologii rolnictwa. Opublikowała r�wnież książki o tematyce filozoficznej: ?Ścieżki jogi? oraz ?Hipoteza optymistyczna?. Dokoła tłumaczeń: ?Ayurveda? - Vasant Lada i ?Sekrety zdrowia plemienia Hunz�w? - Renee Taylor. Cały czas publikuje artykuły w miesięcznikach ?Wegetariański świat? i ?Gospodyni? oraz prowadzi kącik wegetariański w magazynie ?Zwierciadło?. Obecnie jest Nestorem-Opiekunem Katedry Wegetarianizmu w prowadzonym przez Jolantę K. Żytkiewicz Instytucie Rozwoju Osobowości.�Żartobliwe wprowadzenieBariera psychiczna w stosunku do propozycji wegetariańskich r�żnie się u r�żnych os�b wyraża, zależnie od ich postaw i charakter�w, rozmaicie też bywa uzasadniania. Oto kilka dość pospolitych przykład�w argumentacji, jaką posługują się nieugięci amatorzy mięsa: Uczony: ?Ludzki organizm potrzebuje mięsa'. Realista: ?Mięso daje siłę'. Szczery: ?Ja nie mogę obyć się bez mięsa'. Religijny: ?Pan B�g ludziom pozwolił'. Człowiek pracy: ?Ja nie mam czasu na skrobanie jarzyn'. Chlopek-roztropek: ?Marchewka też cierpi, jak ją wyrywać z ziemi'. Tradycjonalista: ?Wszyscy w mojej rodzinie zawsze jadali'. Historyk: ?A przed wojną to ludzie jedli i było dobrze'. Katastrofista: ?To już przecież i tak zabite'. Mistyk: ?Substancja zwierzęca, przechodząc przez ludzkie jelita, wznosi się na wyższy poziom ewolucji kosmicznej'. Dobroduszny: ?Zanim sieje zabije, to te zwierzątka choć trochę sobie pożyją'. Optymista: ?No, przecież człowiek wszystkich zwierząt nie wymorduje, zawsze jeszcze trochę zostanie'. Załamany: ?Ja też cierpię!'.