Kowalczuk Zygmunt Boeken

Książka dr. Zygmunta Kowalczuka i Marii Wypych w doskonały sposób wpisuje się w piękne wydarzenie, jakim jest beatyfikacja Jana Pawła II. Ze wzruszeniem wsłuchiwałem się w wiersze autorów i w tekst Rozważań. Ja, Włoch, z podziwem odnoszący się do Życia i Dzieła tego wielkiego Papieża dzięki tej książce zapragnąłem na nowo wrócić do przeżytych środowych audiencji u Jana Pawła II. Było wówczas tak serdecznie i autentycznie. Czułem wówczas to, co autorzy oddają w swoich wierszach. Wiem, że jako obcokrajowiec, który nie zna języka polskiego, trudno mówić mi o stronie warsztatowej tej książki, pragnę jednak podzielić się ze słuchania jej. Jest to książka prosta, mądra i piękna. Budzi w człowieku czasami zbyt uśpioną tęsknotę do dobra i miłości. Dla mnie nasz papież Jan Paweł II był tego uosobieniem na tej trudnej, lecz pięknej ziemi. Prosiłem moją synową (jest Polką; by kolejny raz czytała i tłumaczyła mi książkę Kowalczuka i Wypych. Jest mi wciąż mało i mało tego dobra, które ona we mnie rodzi. Ja wciąż wołam Santo subito!

Tematem zasadniczym książkijest prezentacja dziejów sporu, jaki toczył się zarówno w wymiarze uniwersalnym, ale i lokalnym, pomiędzy dwiema wpływowymi wizjami świata oraz człowieka. Z jednej strony jest to wizja wyzwalającego dialogu stwórczego między Bogiem i człowiekiem, z drugiej strony koncepcja samostwarzania się człowieka. Chrześcijaństwo i marksizm to spór, a nawet ostry konflikt pomiędzy systemami myśli, konglomeratami przekonań i wartości, strukturami mentalnymi, świadomościami kolektywnymi, ponadindywidualnymi cechami minionej rzeczywistości, czyli kulturami. Pojawiające się w książce odniesienie do recepcji myśli Jana Pawła II w środowiskach reżimowych interpretatorów może być rozumiane jako odbieranie i postrzeganie nauki społecznej Jana Pawła II w świetle publicystyki marksistowskiej okresu schyłkowego PRL-u. Stanowi próbę zadania pytań: czy istniało w Polsce tego czasu środowisko marksistowskie, które permanentnie analizowało papieskie nauczanie? Jaką posiadało „siłę przebicia”, i co z tego wynikało? Jest to przede wszystkim pytanie o to: dlaczego dyskurs proweniencji marksistowskiej prezentowany przez różnorodne środowiska i na różnym poziomie nie powiódł się w praktyce historycznej i jaki wpływ miała na to nauka społeczna doby Jana Pawła II?

Parafrazując słowa Wincentego Pola dotyczące miłości, można powiedzieć śmiało po lekturze utworów Zygmunta Kowalczuka: czym jest poezja, jak nie wiecznym trwaniem, wiecznym natchnieniem i wiecznym kochaniem...? Tak, motyl poezji poety mieni sie kolorami życia, uczuć, ludzi i cudowności świata i przyrody. Ów motyl, z ogromną wrażliwością dotyka skrzydłami naszej codzienności, przenikając ją empatią. Autor nadaje swojej poezji wymiar, o który trudno we współczesnym świecie - jest w niej bezbrzerzny horyzont metafizyki, dlatego z uznanie o twórczości Autora pisał ks. Jan Twardowski.

Książka prof. UP w Krakowie - 'Polacy budujący bezpieczeństwo społeczne' wpisuje się w interdyscyplinarny dyskurs z zakresu historii i nauk społecznych dotyczący roli jednostek w kształtowaniu i organizacji społeczeństwa. Autor w swojej książce eksponuje jednostki, które prężnie i dynamicznie działając w trudnych czasach dla narodu polskiego konsekwentnie kształtowały siłę struktur społecznych, która pozwoliła Polakom ocalić substancję narodową a w konsekwencji doprowadzić do odnowy bytu narodowo - państwowego. Polecam tę książkę do lektury, bowiem stanie się przyczynkiem do interesującej refleksji. Prof. Janusz Wiśniewski