Modele i wieżowce. Polscy architekci wobec przemian w budownictwie mieszkaniowym 1956-1970

Lata 1956-1970 to jeden z najistotniejszych okres�w dla kształtowania się pejzażu architektonicznego Polski ludowej. Decydującą rolę w powstawaniu masowego budownictwa mieszkaniowego odgrywała wola władz, książka niniejsza ukazuje zaś znajdujące się w tle dążenia części środowiska architektonicznego do technicznego i estetycznego unowocześnienia pracy projektowej. Szczeg�lną uwagę poświęcono ideom normalizacji, znajdującym wyraz we wprowadzaniu zasad koordynacji modularnej, także opartym na prakseologii pr�bom formułowania teorii sprawnego wytwarzania architektury oraz fascynacji projektant�w budownictwem wysokim, jako podpatrzoną w czasie odwilżowych wycieczek formułą nowoczesnego mieszkalnictwa.Poruszone w książce tematy ukazane są z jednej strony w relacji z przemianami zachodzącymi r�wnolegle w krajach socjalistycznych ? przede wszystkim ZSRR, z drugiej zaś, w powiązaniu z zachodnią refleksją teoretyczną. Tym sposobem autor stara się uchwycić zar�wno specyficzne dla kraj�w bloku wschodniego uwarunkowania pracy architekta, jak i uniwersalne zagadnienie ewolucji tej profesji w dobie uprzemysłowionego budownictwa.