Starożytna wiedza kahunów. 5 Tom. Analiza psychometoryczna

Wkr�tce po opublikowaniu w Ameryce mojej pierwszej książki, poświęconej odkryciom starodawnego systemu zwanego Huna, powołano do życia eksperymentalną grupę mającą na celu zbadanie dawnych wierzeń i praktyk. Organizacja ta przyjęła nazwę ?Stowarzyszenie Badaczy Huny (Huna Research Associates, w skr�cie - HRA), a jej członkowie rozprzestrzenieni byli po całym świecie. Większość badań przeprowadzały wyznaczone osoby, kt�re od czasu do czasu przysyłały mi sprawozdania z rezultat�w swoich prac.W celu utrzymania ciągłego kontaktu między członkami stowarzyszenia oraz umożliwienia wymiany spostrzeżeń na temat przebiegu pracy i uzyskiwanych wynik�w, wydawaliśmy okresowe biuletyny HRA (Huna Research Associates Bulletin).Wiele prac eksperymentalno- badawczych tylko pośrednio odnosiło się do praktyk Huny, stosowanych w dawnych latach. Jednak wszystkie one miały taki charakter, że ich powt�rna analiza w świetle teorii Huny dawała nadzieję na pełniejsze zrozumienie istoty badanych zjawisk.Gdy pod koniec 1957 roku biuletyny przestały zadowalać ich odbiorc�w, nie ukończono jeszcze kilku prac o największym znaczeniu badawczym. Ponieważ nadal, pod moją kontrolą, trwały pr�by i wciąż napływały nowe informacje i pomysły, dając nadzieję na bliskie ukończenie pracy, zrodziła się potrzeba ostatecznego uporządkowania materiał�w i prezentacji aktualnych problem�w oraz wniosk�w płynących z pr�b ich rozwiązania.Dlatego też powstała propozycja publikowania niedużych książeczek, kt�re dawałyby obraz aktualnego stanu nie dokończonych zadań HRA. Jeden z projekt�w, kr�tko opisany w mojej książce Wiedza tajemna w praktyce , wzbudził duże zainteresowanie. Było to studium metody pomiaru cech charakteru człowieka i poziomu jego inteligencji za pomocą instrumentu skonstruowanego przez doktora Oscara Brunlera. Brunler oparł swoje prace na wcześniejszych eksperymentach pewnego Francuza, M. Bovisa. Przyrząd nazwano ?biomctrem Brun-lera-Bovisa.Zalety biometru natychmiast stały się oczywiste. Wykłady Brunlera i jego kr�tkie artykuły pojawiały się od czasu do czasu w biuletynach HRA. Niekt�rzy członkowie stowarzyszenia, łącznie ze mną, zyskali przywilej nauczenia się dokonywania odczyt�w na jednym ze skonstruowanych w�wczas przyrząd�w. Jednak brak możliwości zakupienia sprzętu był przeszkodą na drodze do przeprowadzania częstszych i bardziej og�lnych test�w i badań. Na niepowodzenia w produkcji biometr�w i w ich szerokiej dystrybucji na rynku złożyło się kilka okoliczności. Jedną z ważniejszych była obawa, że przyrząd ten łatwo będzie można pomylić z ?radiatorami, używanymi przez niekt�rych lekarzy do stawiania diagnoz i leczenia pewnych niedomagań, kt�rych to aparat�w nie można było - pod restrykcjami prawnymi - konstruować i sprzedawać w handlu wewnętrznym.Faktem jest, że nigdy nie udowodniono istnienia ?promieni, kt�re podczas diagnozy miałyby płynąć od pacjenta i dawać odczyt na przyrządach ?radiatora. Niestety, nic otrzymaliśmy r�wnież przekonującego wyjaśnienia, co właściwie rejestrował biometr. Doktor Brunler tłumaczył, że przyrząd wskazuje i analizuje ?promieniowanie m�zgu, ale dodawał też, że promienie nie mają charakteru zwykłych fal elektrycznych, lecz ze swej natury są ?dielektryczne. R�wnież zesp�ł części składowych przyrządu, o kt�rych m�wiło się, że stanowią podstawę urządzenia, objęty był tajemnicą.W każdym razie brak swobodnego dostępu członk�w HRA do biometru uniemożliwiał badania ważnych zjawisk, w kt�rych dużą pomocą - co oczywiste - byłby ten właśnie przyrząd. Ponieważ brakowało nam informacji potrzebnych do skonstruowania podobnego instrumentu, najlepszym możliwym wyjściem było odszukanie jednego ze starych francuskich biometr�w, wykonanych dawniej przez M. Bovisa, i pr�by rekonstrukcji kolejnych krok�w czynionych przez Brunlera, gdy starał się go udoskonalić. Jednocześnie trzeba było szukać bardziej przekonujących wyjaśnień przyczyn i mechanizmu dotychczasowego działania instrument�w.Doktor Brunler zmarł w 1952 roku. Mimo iż teorie, kt�re ledwo co rozwinął, z wolna zaczęły ustępować miejsca innym, nic nie można ująć jego geniuszowi, kt�ry objawił się w konstrukcji nowej wersji biometru i monumentalnej pracy, dzielącej procedurę odczytu na trzy etapy i opisującej znaczenie wskazań otrzymanych na skali instrumentu.Czytelnikowi, kt�ry podchodzi do czytania książki Analiza psychometryczna bez znajomości teorii Huny, wyłożonej między innymi w moich wcześniejszych książkach, należy się kr�tkie wyjaśnienie gł�wnych jej zasad (opisanych szczeg�łowo w mojej podstawowej książce Magia cud�w ), aby materiał poświęcony systemowi biometrycznemu był bardziej zrozumiały. Przydatne będzie r�wnież kr�tkie podsumowanie wynik�w prac doktora Brunlera nad rozwojem systemu.Mam nadzieję, że czytelnicy obeznani już z książkami i biuletynami HRA zaakceptują tę świeżą prezentację jako powt�rkę dotychczasowych wiadomości, przygotowującą ich umysły do przyjęcia nowego zasobu nic publikowanych dotąd informacji. Max Freedom Long