Książka, poświęcona osobie nieco zapomnianego i niedocenianego przez historiografię księcia Henryka III Białego, jest nie tylko biografią tej postaci, ale znakomitym studium procesów historycznych i zjawisk społecznych, które przygotowały Śląsk do ponownego włączenia się w międzydzielnicową rywalizację w zabiegach o koronę. Rola Henryka III Białego, pozostającego w cieniu swego ojca, poległego pod Legnicą księcia Henryka Pobożnego, w dziejach XIII wiecznego Śląska jest szczególna. Przyszło mu bowiem panować w okresie szoku wywołanego klęską legnicką i rozpadem państwa henryków. W tej trudnej sytuacji Henryk III Biały starał się nawiązywać do poczynań politycznych i gospodarczych swego dziada i ojca. Uporządkował stosunki własnościowe, bronił atrybutów prawa książęcego, stawiając skuteczne zapory przeciwko aspiracjom możnych oraz biskupstwa wrocławskiego. Jego osiągnięcia stworzyły grunt polityczny i bazę ekonomiczną dla wystąpienia z akcją zjednoczeniową Henryka IV Probusa.
