A lyrical, lovely, and deeply touching adaptation of an authentic journal kept by an orphaned six-year-old girl--later believed to be a French princess--living in an Oregon lumber camp at the turn of the century. 24 black-and-white photographs.
Long before environmental consciousness became popular, a young nature writer named Opal Whiteley captured America's heart. Opal's childhood diary, published in 1902, became an immediate bestseller, one of the most talked-about books of its time. Wistful, funny, and wise, it was described by an admirer as "the revelation of the ...life of a feminine Peter Pan of the Oregon wilderness—so innocent, so intimate, so haunting, that I should not know where in all literature to look for a counterpart." But the diary soon fell into disgrace. Condemning it as an adult-written hoax, skeptics stirred a scandal that drove the book into obscurity and shattered the frail spirit of its author.Discovering the diary by chance, bestselling author Benjamin Hoff set out to solve the longstanding mystery of its origin. His biography of Opal that accompanies the diary provides fascinating proof that the document is indeed authentic—the work of a magically gifted child, America's forgotten interpreter of nature.
Set in a logging camp in early 20th-century Oregon, the journal reveals the life of Opal Whiteley, a curious young girl with a passion for nature and inquiry. Through her whimsical observations and experiments, she explores the world around her, pondering everything from the behavior of animals to the effects of various substances. While the narrative contains humor, it delves deeper into the poignant essence of childhood and the bittersweet beauty of innocence. This work captures the profound curiosity and spirit that define youth.
Ma sześć, siedem lat. Jej mały świat jest ogromny. Jej uważność i miłość do wszystkiego wokół, od konia i jodły po larwę pająka i kamyk, są niezmierne. Jej bliscy jej nie rozumieją. Wszystko zapisuje kredkami na skrawkach papieru pakowego. Jej składnia jest karkołomna – rytmiczna, mozolna, z dziecięcymi natręctwami i cudnymi naleciałościami francuskimi. Jej słownictwo – osobliwe, momentami nowatorskie, momentami nieporadne. I też pełne francuskich słów i zdań. Chociaż jest córką pracownika tartaku w małej osadzie w Oregonie na początku dwudziestego wieku, czyli mieszka nigdy-i-nigdzie. Opal Whiteley przeżywa otaczający świat w sposób mistyczny. Ta jej swoista, dziecięca Pieśń duchowa, mogłaby stać na półce między Walden Henry’ego Davida Thoreau a książkami Astrid Lindgren i Tove Jansson. Opal nigdy nie ocenia, nie dzieli, nie wytycza granic. Żyje chwilą, w której ma też miejsce dla wielkiej Przeszłości – niemal wszystkim zwierzętom i drzewom nadaje imiona zaczerpnięte z historii Europy, starożytności i mitologii. Skąd je znała? Skąd znała francuski, który był językiem kompletnie niezrozumiałym dla jej rodziców? Skąd u niej niezwykła wrażliwość na naturę i holistyczne pojmowanie świata? Zagadka Opal Whiteley do dziś nie znalazła rozwiązania – czy jej Pamiętnik jest autentykiem, czy stworzyła go dorosła Opal jako osobisty apokryf? Czy Chopin nie zachwycał grą jako małe dziecko? Czy Mozart nie skomponował menuetu w wieku sześciu lat? Czy ośmioletnia Sor Juana Inés de la Cruz napisała poematu na 360 wersów, a trzynastoletni Albrecht Dürer nie namalował zachwycającego autoportretu? A skoro tak, dlaczego sześcioletnia Opal nie mogła napisać pamiętnika? Ludzie jej nie uwierzyli. Bliscy się jej wyparli. Drugą połowę długiego życia spędziła w przytułku psychiatrycznym. Dziś jej Pamiętnik czytamy jak list w butelce. Przejmujący list o tym, co ważne.
Tagebuch eines sehenden Herzens
Dieses rätselvolle Tagebuch einer Sechs- und Siebenjährigen, die um 1900 in den Wäldern Oregons (USA) aufwuchs, beschreibt in ganz eigener, zauberhafter Sprache die karge, von Arbeit und Armut geprägte Realität der Holzfällercamps und entführt uns zugleich in die unerschöpfliche Wirklichkeit der kindlichen Fantasiewelt. Wer Winnie-the-Pooh und den kleinen Prinzen liebt, wird auch von Opals Tagebuch, von seiner Weisheit und Schönheit, seinem umwerfenden Humor und seinen leidvollen Geschehnissen hingerissen sein.