Christiane Frohmann onderzoekt fenomenen van netwerkcultuur, zoals kattencontent en selfies, en de deeleconomie, waaronder flow, remix/mashup en de kwestie van origineel versus kopie. Haar wetenschappelijke interesses richten zich op het gemeenschapsgevoel dat uit deze fenomenen voortkomt. Als digitale uitgever spreekt ze over het esthetische en sociale potentieel van e-books en de vervagende grenzen tussen uitgeven, schrijven en lezen. Haar werk benadrukt de onderlinge verbondenheid van content en de makers ervan.
In ihrem zweiten Buch widmen sich die Präraffaelitischen Girls magischen Vorstellungen, Figuren, Werkzeugen und Praktiken. Sie regen an, diese in neue Wirklichkeiten zu überführen, manchmal bedeutet dies auch nur ein Wiedererkennen. Empfindsame Menschen seien gewarnt: Bei aller Fiktion wird sich sehr suggestiv auf reale Gewalt bezogen.