Erna Brodber is een Jamaicaanse schrijfster, sociologe en sociaal activiste wiens werk duikt in de diepten van de Jamaicaanse cultuur en geschiedenis. Door haar romans verkent ze de ingewikkelde verbanden tussen verleden en heden, waarbij ze vaak de diepgaande gevolgen van kolonialisme en slavernij voor de Jamaicaanse samenleving blootlegt. Haar unieke vertelstijl, die regelmatig elementen van orale tradities en volksverhalen bevat, creëert rijke en suggestieve verhalen. Brodber richt zich in haar fictie op vrouwelijke personages en hun veerkracht tegenover tegenspoed, waardoor de vaak gemarginaliseerden en vergeten stemmen worden gehoord.
Set in the 1950s, the narrative follows a nameless black British teenager who embarks on a unique academic journey. Tasked with writing a paper on the "West Indian family" for her sixth form exams, she sees this as a fortunate opportunity to interview her parents. Throughout the story, her experiences reflect the complexities of identity and culture, culminating in her affectionate nickname, "Princess," given by her husband in the final chapters.