Thomas Schelling was een visionaire econoom wiens werk de dynamiek van conflict en samenwerking diepgaand onderzocht. Door middel van game-theory analyse belichtte hij de ingewikkelde strategieën die menselijke interacties sturen, en bood hij unieke inzichten in hoe vrede en stabiliteit kunnen worden bereikt. Zijn analyses van strategisch denken en besluitvorming in situaties van tegengestelde belangen resoneren nog steeds in verschillende disciplines.
In Choice and Consequence, Thomas Schelling ventures where rationality is
ambiguous, exploring topics as awesome as nuclear terrorism, as sordid as
blackmail, as ineffable as daydreaming, as intimidating as euthanasia. He
examines ethical issues wrapped up in economics, and discloses ethical issues
that are misplaced or misidentified.
"In this landmark book, Nobel laureate Thomas C. Schelling considers the ways in which military capabilities - real or imagined - are used as bargaining power. This edition contains a new preface by the author where he considers the book's relevance over forty years after its first publication. Included as an afterword is the text of Professor Schelling's Nobel acceptance speech, in which he reflects upon the global taboo that has emerged against nuclear weapons since Hiroshima"--Unedited summary from book cover
Develops models to analyze the collective consequences of individual behaviors and the ways in which one person's reactions and responses to a particular situation can combine with the actions of others to create unanticipated results
W publikacji noblista koncentruje się na sytuacjach, w których adwersarze czy
przeciwnicy, choć są w konflikcie, jednocześnie mają z reguły wspólny interes.
Teoria strategii konfliktu zakłada, że gracze – w dążeniu do tzw. równowagi –
w sytuacjach konfliktowych kierują się przede wszystkim tym, co robią ich
konkurenci, bądź swoimi wyobrażeniami o planach drugiej strony, a także
przewidywaniami przewidywania przewidywań. Takimi sytuacjami mogą być
negocjacje, pertraktacje czy zwykłe targowanie cen, ale też stan wojny i
zagrożenia wojną, przestępcze zastraszanie, wymuszenie czy negocjacje milczące
w okolicznościach niepełnej informacji i braku komunikacji. Schelling
przedstawia typowe struktury takich sytuacji, ilustrując je przykładami
„gier”, takich jak: rozliczenia finansowe między ludźmi, ustalanie nagrody dla
znalazcy portfela, pierwszeństwo przejazdu w korku ulicznym, karcenie własnych
dzieci, współczesna strategia terroru czy odwieczna instytucja zakładników.
„Schelling nie kwestionuje matematycznych podstaw i dorobku teorii gier.
Twierdzi natomiast, że – w dążeniu do matematyzacji – autorzy teorii gier
skupiają się na pewnym wycinku interakcji strategicznych, a pomijają mnóstwo
innych rzeczywistych sytuacji o ogromnym poznawczym i praktycznym znaczeniu.
Strategia konfliktu jest próbą choćby szkicowego wypełnienia tej luki w sposób
odpowiadający naturze samego przedmiotu, tzn. nie matematyczny, ale wnikliwy i
twórczy. I na tym polega główna wartość książki, za którą autor otrzymał
Nagrodę Nobla”. Profesor Leszek Balcerowicz