Humorous story of adjustments to life in Borneo, by a Californian.
Agnes Newton Keith Boeken
Agnes Keith was een Amerikaanse auteur wier geschriften diepgaand werden beïnvloed door haar persoonlijke ervaringen in Brits Noord-Borneo. Met gevoeligheid en humor ving ze de essentie van het leven binnen een exotische koloniale samenleving, waarbij ze de lokale bevolking met genegenheid en sympathie portretteerde. Haar proza bood een uniek perspectief op culturele ontmoetingen en de veerkracht van de menselijke geest, met name tijdens de ontberingen van krijgsgevangenschap. Keiths werk biedt lezers een intieme kijk op het navigeren door de complexiteit van het leven in een vreemd land, gekenmerkt door scherpe observaties en blijvende kracht.
When the Japanese swept through Borneo in 1942, Agnes Keith was captured with her two-year-old son. Even though keeping notes was a capital offence, she wrote a diary on the backs of labels and in the margins of old newspapers, which she buried in tins or sewed inside her sons home-made toys. Unlike many other narrators of camp life, Agnes Keith gives an honest and rounded description of her Japanese captors. The camp commander, Colonel Suga, was responsible for a forced march which killed all but three out of 2,970 prisoners; yet he regularly took children for joy-rides in his car, stuffing them with sweets, and sent them back to camp with armfuls of flowers from his garden
