Frances Beer Boeken

Their most striking similarity was that both produced a considerable body of juvenilia. For both authors this was a period in which to experiment and to develop character and style. Their work moved in very different directions: in her first short burlesques, Jane Austen exhibits a merciless wit as she lampoons human vanities and vices, later sharpened in 'The Three Sisters' and 'Catherine' to reveal a maturer moral perspective. Charlotte Brontë's appetite was for romantic adventure and, with her brother Branwell, she created the fabulous kingdom of Angria. Yet the prevailing interests of her novels - a concern with the psychological intricacies of her characters' relationships and a desire to explore the forms of human passion - are already apparent. As Frances Beer comments in her Introduction, 'both sets of juvenilia provide us with an extraordinary opportunity to watch the growth and coalescence of the creative consciousness'.

Książka Frances Beer jest opowieścią o niezwykłych doświadczeniach duchowych trzech wybitnych mistyczek Średniowiecznych: Hildegardy z Bingen, Mechtyldy z Magdeburga i Juliany z Norwich. Z ich biografii i wizji autorka stara się wydobyć specyfikę kobiecego doświadczenia religijnego na tle epoki, która z pryncypialną nieufnością odnosiła się do autonomii intelektualnej i duchowej kobiet. Hildegarda, postrzegająca swoje relacje ze Stwórcą przez pryzmat kosmicznej walki sił dobra i zła; Mechtylda opisująca swój związek z Absolutem w przesyconych erotyką obrazach miłosnego zjednoczenia; pełna współczucia dla ludzkiej słabości "Matka Juliana", pragnąca wpisać w tajemnicę Trójcy Świętej pierwiastek macierzyński - to trzy różne temperamenty i typy wyobraźni, które łączy wszakże niewzruszona wiara w prawdę osobistego doświadczenia duchowego.