Józef Orchowski Boeken





Myśli o Różańcu, czyli wypowiedzi ludzi wielkich, znanych i nieznanych dla tego świata na temat Różańca mają dopomóc w rozwiązaniu znużeń i zwątpień, co do Różańca jak i prowadzić do intensywniejszej modlitwy różańcowej. (ze wstępu)
Rok 2011 Uchwałą Senatu RP jest Rokiem Świętego Maksymiliana Marii Kolbego. W tym roku: 14 sierpnia – przypada 70. rocznica śmierci męczeńskiej w KL Auschwitz, a 17 października 40. rocznica beatyfikacji tego polskiego zakonnika. Natomiast w następnym roku przeżywać będziemy 30. rocznicę kanonizacji dokonanej przez naszego Rodaka, obecnie błogosławionego Jana Pawła II, który nazwał go „patronem trudnych czasów”. A w 2017 roku będziemy obchodzić setną rocznicę istnienia Rycerstwa Niepokalanej założonego przez św. Maksymiliana. Pomimo tych pięknych rocznic i upływu czasu osoba św. Maksymiliana nie przeminęła, ale wciąż żyje w naszym narodzie. Głosił on, że tylko miłość jest twórcza. Jego heroizm miłości jest kwiatem i owocem pracy całego życia całkowicie poświęconego służbie Bogu, Niepokalanej i bliźniemu. Poprzez krótką biografię, wybrane myśli, oraz wypowiedzi o nim pragnę jeszcze bardziej przybliżyć wszystkim Patrona trudnych czasów, aby poprzez modlitwy wypraszać wszelkie łaski za Jego wstawiennictwem. Ks. Józef Orchowski
Święte szukanie i rekord wcielonej poezji czy traktaty pięknoducha i literatura maligny? Arcydzieło zbudowane z odpadków czy przereklamowana książka? Wirtuoz słowa i mitolog czy ferdydurkista i choromaniak? Pierwsi czytelnicy prozy Brunona Schulza nie byli gotowi na przyjęcie objawienia. Jego opowiadania wydawały się niezrozumiałe, chore, dziwaczne, napisane zdeformowaną polszczyzną, a na dodatek pozbawione jakichkolwiek użytecznych treści. Byli jednak i tacy, którzy w skromnym tomiku opowiadań drohobyckiego nauczyciela rysunków dostrzegli największą rewelację polskiej literatury ostatnich lat, a w nim samym – niezrównanego mistrza słowa i odkrywcę nowych literackich lądów. Książka Bruno Schulz i krytycy zbiera wszystkie znane świadectwa recepcji dzieł plastycznych i literackich Schulza z lat 1921–1939, by odpowiedzieć na pytanie, jak go czytano i co pisano o nim w latach jego aktywności twórczej, a także w jaki sposób wyobrażenia i oczekiwania czytelników wpłynęły na jego życie i sztukę.