Maria Stepanova Volgorde van de boeken
De poëtica van Maria Stepanova, tegelijkertijd eigentijds en tijdloos, weerlegt de notie van een crisis in de traditionele prosodie. Stepanova experimenteert met de authenticiteit van de uiting van de auteur, waarbij ze persoonlijke eigenaardigheden toepast op een poëtisch persona, wat voor haar een daad van persoonlijke wil is, een poging om door te breken naar het subject. Stepanova's poëtische taal is zeer onderscheidend, met woordvormen die op elk niveau vervormingen ondergaan, waardoor nieuwe, zowel actuele als potentiële betekenissen aan het licht komen.





