Pustelnicy, podobnie jak biblijne siostry Maria i Marta, łączą w sobie liczne paradoksy. Jan Nalepa wyrusza w podróż po Polsce, aby odnaleźć współczesnych pustelników, z którymi mieszka, rozmawia i obserwuje ich życie. Spotyka ich w różnych miejscach: na skraju puszczy, w Bieszczadach oraz w dużych miastach. Większość z nich to wierzący, choć jeden nie deklaruje wiary. Wśród rozmówców są duchowni, w tym prawosławny, oraz osoby żyjące jako pustelnicy bez instytucjonalizacji. Ich rozmowy są fascynujące i wielowątkowe. Pustelnik Jano dzieli się refleksjami na temat Ulissesa Joyce'a oraz wspomnieniami o spotkaniach z Krzysztofem Zanussim i polskimi arystokratami. Hieromnich Jeremiasz z pasją przedstawia historię hezychastycznej tradycji modlitwy Jezusowej. Krzysztof Kawenczyński, były właściciel fabryki guzików, opowiada o wydatkach ze sprzedanej firmy. Kim są współcześni pustelnicy? Czy to odludki, czy herosi? Z rozmów wyłania się obraz pustelnika jako osoby, która rozumie współczesny świat i jego problemy, żyjąc w rytm codziennych czynności i modlitw. To ludzie z grzechami i słabościami, ale także wielkiej ciszy.
