Tristimania
- 96bladzijden
- 4 uur lezen
Tristimania is Mary Ruefle’s eighth book of poems.
Mary Ruefle Boeken
Mary Ruefle is een Amerikaanse dichteres en essayiste, wiens werk wordt gekenmerkt door een scherp inzicht in de menselijke ervaring en een originele linguïstische stijl. Haar gedichten en essays verkennen de complexiteit van het bestaan met elegantie en diepgang, vaak met verrassende wendingen en onverwachte beelden. Ruefle benadert het schrijven met een diepe nieuwsgierigheid, voortdurend zoekend naar nieuwe manieren om het onuitsprekelijke te articuleren. Haar werk spreekt lezers aan die bedachtzame introspectie en poëtische schoonheid waarderen.
Trances of the Blast
- 136bladzijden
- 5 uur lezen
A much-anticipated new collection from celebrated poet Mary Ruefle--moving, authoritative, generous.
My Private Property
- 128bladzijden
- 5 uur lezen
The paperback edition of lauded poet Mary Ruefle's latest collection of exciting and vivacious prose poems, essays, and more in-between.
A Little White Shadow
- 42bladzijden
- 2 uur lezen
An exquisite art book of gentle and elegant found poetry.
Madness, Rack, and Honey: Collected Lectures
- 352bladzijden
- 13 uur lezen
Cultural criticism meets poetry memoir—a contemporary master reflects on a life dedicated to poetry.
On Imagination
- 32bladzijden
- 2 uur lezen
From religion to poetry to museum exhibitions, an inquiry into imagination's manifestations by acclaimed poet Mary Ruefle.
Dunce
- 104bladzijden
- 4 uur lezen
A stunning new collection of poems from Mary Ruefle inviting the many readers of her prose to discover the central form of her literary imagination.
Following the acclaimed Dunce , which was a finalist for the Pulitzer Prize, comes Mary Ruefle’s latest prose publication The Book . True to its bold title, The Book affirms Mary Ruefle’s legacy as (dubbed by Publishers Weekly ) “the patron saint of childhood and the everyday.” With the same curiosity found in Madness, Rack, and Honey and My Private Property , Ruefle’s prose here feels both omniscient and especially intimate. “It seems I believe in a bygone world though I no longer live there,” she writes. “Will I continue to read about all that is dusty?” In the spirit of friendship, Ruefle generously invites us to query ourselves as readers and thinkers in a world that will eventually endure without us.