„Rozstania...”, trzecia, ostatnia część warszawskiej sagi Magdaleny Mosiężnej, to kontynuacja „Maryli i Debory” oraz „Cienia Debory”. Opowiada o losach Wetlińskich, Gregorowiczów, Wilczków i Adamczaków od śmierci Stalina do zdarzeń zapowiadających exodus Żydów w ‘68 roku. Historia pozornie wycofuje się na drugi plan, ale kąsa bohaterów z ukrycia, zaburzając nawet ich życie intymne. Dorastają dzieci, stając się wymagającymi partnerami dorosłych, a na sprawy zawodowe nadal kładzie się cieniem przeszłość, pochodzenie, uprzedzenia i nałogi. Znów trzeba wybierać między pragnieniami, rezygnować z ambicji, zmagać się z poczuciem niespełnienia, z pytaniami o losy i oczekiwania najbliższych. Powieść o dojrzewaniu do prawdy o sobie, o wyzwalaniu się z politycznych przymusów, o akceptacji trudów szarego życia i godzeniu się z nieuniknionym. O mieście i ludziach, o pulsującym napięciu między nimi. Autorka o książce: Niezależnie od mojej sympatii do bohaterów nie ułatwiam im życia, konstruuję ich losy tak, że przeżywają to, co muszą przeżyć, narażam ich na różne cierpienia i trudności. Marylę z trzeciego tomu nawet lubię, czuję, że dogadałybyśmy się, gdybyśmy się spotkały, w wielu momentach jej współczułam i przeżywałam je razem z nią. Wprowadzam ją w te perypetie, bo chcę sprawdzić, jak się zachowa, czy rozwinie się, czy nie. To za każdym razem swego rodzaju próba charakteru, próba człowieczeństwa. Magdalena Mosiężna Urodzona w 1991 roku w Lubaczowie, obecnie coraz bardziej związana z Rzeszowem. W życiu zawodowym zajmuje się kadrami. Miłośniczka książek, kotów i czarnej kawy. Jako czytelniczka najchętniej sięga po sagi rodzinne. Rozsmakowała się w nich tak bardzo, że postanowiła stworzyć własną, składającą się z tomów „Maryla i Debora” (2020), „Cień Debory” (2021) i „Rozstania Maryli” (2023).
